MAYDANOZ (Tamamlandı)

☁️Bulutlar Beyazlığında☁️

Selamunaleyküm ballarım.

Bu bölümü toplufirdevs, _muennes_yazar_, aygotum82 'yee ithaf ediyoruum.

Bismillahirrahmanirrahim.

Berin'den devam:

Hayat uzun bir süre sonra diner ama birçok dal kırılmıştır bile ya da tam tersi olur. Hayatınız boyu yeşeren ağacın tüm dallarına sahip çıkarsınız. Hep derler ya hayatın ipleri ellerinizde. Gerçektende bu böyledir.

Bir felaketin bile sizi nasıl etkileyeceğini bir yerde siz seçersiniz. Bu seçimi beğensenizde beğenmesenizde aslında siz yapmışsınızdır.

Çok şükür hayatım boyunca kocaman bir felaket yaşamadım. Seçimlerimden de daima memnunum. Ama şu an karşımda sinir küpüne dönmüş Ayşe asla böyle değil.

"Var ya şu an rahat bıraksalar saatlerce bağırarak hakaret edebilirim. Bu çocuk niye laftan anlamıyor ya niye, korkuyorum diyorum yapma bunu bana diyorum niye inatla yapıyor?"

"Ayşe sakin ol tamam. Sağ salim eve geldi değil mi?"

"Geldi geldi de ben evde dursam sağ salim çıkamayacaktı."

"Bir çay koyayım mı ben?"

"Ya gerek yok gideyim ben, zaten sizide böyle rahatsız ettim. Kusuruma bakmayın artık, dayanamadım."

"Yok yok ne kusuru Estağfurullah."

"Gideyim ben Berin'im."

"Tamam manyağım ALLAH'a emanet ol dikkat et kendine."

"Hmmhm."

Sinir küpü gibi çıkarken arkasından başımı salladım. Dün izlediğimiz filmden sonra bugün yine yeniden evdeydik ve yapacak bir şeyler düşünüyordum ki kahvaltı hazırlarken Ayşe gelmişti. Alper'in sabaha kadar eve gelmemiş olması yüzünden kafayı yemiş gibiydi.

İçeri girdiğimde Yağız daha yeni uyanmış ve mutfağa gelmişti.

"Günaydın Maydanozum."

"Günaydın Meleğim, kim gelmiş Zehra mı?"

"Yok ya Ayşe. Alper sabaha kadar eve gelmemişte, Ayşe köpürüyor."

"Alper eve mi gitmemiş?"

"Hmmhm."

"Bir ara Ali'ye haber vereyim ben ya."

"Ali'ye mi, o niye?"

"Alper'le ilgilenmem lazım falan diyordu bir aralar."

Yüzüme yayılan gülümesemeye engel olamadım.

"Kardeşim benim bee, herkese yetişiyor."

"Tabii Ali öyledir."

"Neyse hadi otur bakayım bende çayları doldurayım."

"Ben doldururum hoca hanımcığım siz zahmet etmeyin."

Gülümsemesi eşliğinde konuşunca güldüm.

"Ah teşekkür ederim beyefendi, pek bir kibarsınız."

"Teveccühünüz efenim, buyrun oturun siz."

Derken tek eliyle çektiği sandalyeye bakıp bir daha güldüm. Ufak bir baş selamı verip oturduğumda oturur oturmaz eğilip yanağımdan öpmüştü.

"İnsan sabah sabah bir sevgili kocacığını öperde günü güzel geçsin diye. Eh neyse ben öperim artık."

"Yaa unutmuşum."