MAYDANOZ (Tamamlandı)

Yanlışlıkla Sarılmak☺️

Selamünaleyküm ballarım.

Geri dönüş yaptık dnndjd biraz süreliğine Maydanoz'un doğum günü şerefine :)

Diye yazdıktan 250 yıl sonra atıyorum bu bölümü dkdkdkd tam o dönem araya deprem girdi sonra bir yoğunluk falan deerkeeen atamadım. Nasılsınız? Hepimize çok çok geçmiş olsun demek içinde biraz geç kaldım ama olsundu. İdare edin beni :)

Buyrun sizi baş başa bırakayım bölümle.

Zehra'dan Devam :

Eve dönmek için valizimide alıp ev ahalisine teşekkür ederek vedalaşmıştım. Evet valizle geldim...

Eğer abiniz eşine doyumsuz bir insansa ve sizi evden kovduysa her şeye hazırlıklı olmalıydınız. Tamam valiz olmasında benim paronayaklığımda pay almış olabilir. Ama olsun.

Çıkarken karşıdaki Ayşe ablanın evini görünce onuda alıp götürmeye karar vermiştim. Bir kızlar partisi yapmayalım mı canım? Ki geçen gün gördüğümde hiç iyi değildi.

Ali abi kapıyı kapatır kapatmaz Ayşe ablanın kapısına dayandım. Zili ikinci çalışımda Ayşe abla açtı kapıyı. Hiçbir şey olmamış gibi yine çok mutlu bir şekilde kapıdaydı.

"Oo gül taneem, hoşgeldin."

"Hoşbuldum abla da gelmiş sayılmam seni kaçırmaya geldim."

"Omen tonrem, yetişin komşulaaar!"

Ayşe ablaya gülerken az biraz sinir etsem hiçbir şey olmaz diye düşündüm.

"İsmi lazım değil başharfi Ali olan komşular mı?"

Ben sırıtınca Ayşe ablam kaşlarını çattı.

"Gıcık olup sana istediğini vermeyeceğim aslanım, bekle bohçamı alıp geliyorum."

Ayşe abla içeri giderken bende kapıda beklemeye başladım. Ayı efendi evde değildir İnşALLAH. Biraz zaman geçtikten sonra Ayşe abla dönünce valizim ben ve Ayşe ablam aşağı inmeye başladık.

"Demek sonunda eve dönmeyi kabul ettin."

Eve dönmeye hiç itiraz etmemiştim ki ablam be...
Siz bu gariban Zehra'nın nelerle uğraştığını nereden bileceksiniz?

"Yaa ya evet, abim aradı çok ısrar etti. Kıramadım döneyim bari dedim bende."

"İyi yaptın iyi."

Biraz sessizlikten sonra tekrar Ayşe ablaya baktım.

"Ablaa"

"Hm efendim?"

"Sen o gün o sokakta neden o haldeydin?"

Ayşe ablam biraz şaşırıp biraz daldı. Sonra yutkunup geri neşelenmeye çalışarak konuşmaya başladı.

"Şey ya, sinirden. Alper bey zahmet edip o gün eve gelmediler, meraktan çatladım sabaha kadar."

"Anladım, bu kadar sinirlenme be ablam."

"Kardeşin öküz olunca böyle oluyor işte Zehra'm o kadar uyardım bir de."

"Aha işte evet heh, sonundaa abla sonunda. Ama öküz değil lütfen, ayı."

Ayşe abla gülerek baktıktan sonra neşemize kavuşup yürümeye devam ettik.

Sonunda eve geldiğimizde yengem kapıyı açmıştı. Ay ay ben eve anahtarsız giriyoruuum.

"Selamunaleyküüüm."

"Aleykümselaamm."

"Ahh gözlerim yaşardı, kocaman olmuş buu."