MAYDANOZ (Tamamlandı)

Herkese Nasip Olmaz

Selamunaleyküm ballarım.

Bismillahirrahmanirrahim.

Sonraki sabah bir cuma gününe uyanmıştık. Alarmın sesiyle sabah namazına uyandığımda başımda Zebani görmemle irkildim.

"Bismillahirrahmanirrahim."

Yok tepemdeki zebani değil Zehra'ymış.

"Ne dikiliyorsun tepemde zebani gibi?"

"Ayy abi dün yenge hanıma sözüm vardı. Ama bugün olanları öğrenmezsem kendimi camdan aşağı sallandırırım."

Off sabah sabah noluyoruz ya? Daha gün aymamış. Valla sinirlerim bozuluyor. Zaten dünden son sinir bozukluğumu atlatamadım.

"Ya off Zehra sabah sabah bırak peşimi"

Kalkıp banyoya yürürken peşime takılmıştı. Ya beni bi sal ya. Neyse umursamamaya devam. Banyonun önüne gelip kapıyı açmak için kolu aşağı indirdiğimde kapının açılmadığını gördüm. Ya sabır.

Sabır...

Tekrar açmaya çalıştım yine açılmadı. E Zehra yanımda ve bay pederde uyuyor. Kendisi sabah namazını biz kıldıktan sonra kılıyor. Sebebi benimle karşılaşmamak.

Son denememdede açılmayınca sakinliğimi korumaya çalışarak arkama döndüm.

"Zehra?"

"Abim"

Kafamı sallayıp onu taklit edince gülüp arkasındaki elinden anahtarı gösterdi. Sonra salona doğru kaçarken bende peşinden gittim.

Tam son anda yakalıyordum ki kendini kapıdan içeri fırlatınca saçlarına uzattığım elimde saçları kaldı. Hiih şu an bittim ben.

"Aağh"

Olaylar tam tersine dönüp o beni kovalamaya başlarken koşarak odama girip kapıyı kapattım. Kapıyı tekmeleyip bağırıyordu.

"Abi aç o kapıyı. Aaaaç."

Bir tekme daha.

"Sen ordan çıkmayacak mısın? Çiğ çiğ yicem seni."

Bir tekme daha.

"Açsanaaa"

Bir tekme daha.

Sonra kapıyı itmeye başlayınca sırıttım. Ayağımla yumuşak halıyı kapının önüne kadar çektikten sonra kenara çekildim. Halı yumuşak ya düşse bir şey olmaz.

Ben kenera çekilir çekilmez Zehra yüzüstü halıya düşünce gülesim gelmişti. Yanına düşen anahtarı kaptığım gibi banyoya koştum.

Zehra'da peşimden koşuyordu ama yetişemez biliyorum. Banyoya girip kapıyı ardımdan kapattığımda herhangi bi ses duymayınca şaşırsamda çok takmayıp banyodaki işlerimi halledip abdest aldım.

Odama geri geldiğimde Zehra yatağımın üstüne oturmuş sırıtıyordu. Bu sırıtış? Bu oturuş? Hayır hayır bak lütfen derken bakışlarımı Zehra'nın baktığı yere çevirdim.

Hayır. Olamaz. Sakinim sakinim.

"ZEHRAAAA"

Benim dün saklayacağım dediğim gri kulaklık artık pembe olmuş. Onun yanında en rahat olan spor ayakkabılarım morlaşmış. Duvarda pembe kalpler var.

Ulan Zehra.

"Biraz renk iyidir abi. Sen elini kardeş saçına bulamış beni yere devirmiş insansın. Renk iyidir."

Şu an ne yapmam gerekiyor.

"Neyse abi namazını kıl. Daha babam uyanıp kılacak. Sonrada bana anlatmanı istiyorum. Dün tüm gün nerdeydin neler yaptın?"