Always Been You

Chapter 16

Zephyr

"What are you doing here?" Tanong ko kay Stace ng makita syang nakaupo sa isang sun lounger. Papunta na sana ako ng Villa para mag ayos dahil tapos ko na kausapin ang isa sa mga importanteng kaibigan ko na gustong maging investor ko. Pero kinausap ako ng isang tauhan ko para ipaalam na nandito nga si Stace.

"Dinadalaw ang bestfriend ko. Duh?" Sabay flip ng hair nya.

"Wala ka sigurong kalandian ngayon kaya ako ang iistorbohin mo." Sabi ko at pinasunod sya sakin.

"Ako mawawalan? Asa. Dami kong tinanggihan ngayon para lang madalaw ka 'no" Napailing na lang ako sa kanya.

"Di ako sure dyan."

"Dito ako maghahanap. Balita ko lahat ng ka team mo chika babes."

"Pwede ba Stace? Tigil tigilan mo yang binabalak mo ah?" Natawa sya ng malakas sa akin.

"Why? Makikipag kaybigan lang ako."

"Wala akong tiwala sa pakikipag kaybigan mo. Saka pwede ba. Wag sila."

"Fine. Pero kapag nilapitan nila ako, di ko na kasalanan yun ha?"

"Kapag may nabalitaan akong umiyak isa man sa kanila ng dahil sayo, sinasabi ko sayo."

"Hoy! Grabe ka sakin. Baka umiyak sa sarap."

Inirapan ko lang ito at nauna ng maglakad.

"So. How are you?" Tanong nito ng makaupo sa kama ko. Inaayos ko na ang gamit ko dahil papunta na kaming kabilang isla.

"I'm good. As you can see. Still alive."

"Not that, Zep." Napatigil ako at hinarap sya. Seryosong nakatingin sya sakin ngayon. Wala na ang mapaglaro nyang ngiti tuwing kaharap nya ang ibang tao.

"Are we really talking about this now?" Di makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"Yes."

"Nandito ka ba para tanungin lang sakin yan?"

"I'm just asking, Zep. Alam nating hindi ka pa handa."

"Look, four years akong hindi nagpakita sa kanila Stace.

"Ano ngayon? Makakapag hintay pa naman yan! Pero yung sayo hindi."

"I know.."

"Anong gagawin mo? Ilalantad mo na sarili mo sa kalaban mo!"

"Alam ko ginagawa ko, Stace!"

"I know! But the thing is. You're not---"

"Not yet stable?" Pagputol ko sa sasabihin nya. "Is that what you want to tell me right now?"

"Yes! You're still not okay! I heard that you're no longer talking to Sun!" Napatayo na ito at hinawakan ang balikat ko.

"What will i do, Stace?! It's torturing me!" Napasuklay ito ng buhok nya at frustrated na nagpalakad lakad.

"But you need that, stupid! You still need a help! Talk to Sun again!"

"No! I don't need a psychiatrist anymore, Stace! It's torturing me! They always open up about my every fucking pain! It's killing me more inside, Stace.. so please stop.." napaupo ako sa kama.

Napabuntong hininga ito at tumabi ng upo sakin. Hinawakan nya ang mukha ko para mapatingin sa kanya.

"You're one of a purest and kindest person that i've ever known. Don't let the darkness swallow you up. It hurts me when i see a different person of you. Alam kong kaya mo na, pero hindi pa sapat. Zep? You have to be prepared. You still need to heal." Turo nya sa puso ko. "Kasi kung hindi? Gagamitin nila ulit yan laban sayo."