Gözlerimi açtığımda nerde ilk olduğumu idrak edememiştim. Görüşüm yavaş yavaş netleşmeye başlamıştı. Gözlerimi etrafa gezdirdiğimde odamda olduğumu anlamıştım. Başımın ağrıdığını hissetmeye başlamıştım. Sanki biraz da yorgun hissediyordum. Yatakta oturur pozisyona gelmeye çalışırken, elimi tutan eller buna engel olmuştu.
Yatağımın kenarında, başını bacağıma yaslamış abimi beklemiyordum. Eli elimi sahiplenici tutuşu bana güvenli hissettirmişti. Elimi çekmeye çalışıyordum ki abim hızla başını kaldırıp, iyi olduğumu anlamaya çalışır gibi bana bakmaya başlamıştı.
" Lidyam.. Güzelim... İyisin dimi güzelim. Ağrın, sızın var mı güzelim?" abimin telaşlı ve bir o kadar hızlı konuşmasına karşı şefkatle gülümseme bıraktım.
"İyiyim abicim. Sen yanımdasın ben çok iyiyim." iyi olmasam bile sen varsın ben iyiyim abi...
"Çok korktum Lidyam. Çok korktum. Seni de kaybedeceğim diye çok korktum. Bu lanet dünyada sensiz kalacağım diye çok korktum." ve sessizlik.
"Bunu bir daha bana yapma! Duydun mu lidya? Senin saçının teline zarar gelse ben mahvolurum Lidyam." benim dağ dediğim adam, benim yıkılmaz dediğim abim karşımda ağlıyordu. Ama ben kıyamazdım ki ona. Onu bu hale getirdiğim için milyon kez kendimden nefret ettim.
" iyiyim abi. Bak... Ben seni bırakır mıyım? Bende o göz var mı? Ama bak beni de ağlatacaksın..." dedim gözyaşları içinde gülümsemeye çalışarak.
"Sen ağlama. Sen ağlama sen hep gül. Ağlayınca çirkin oluyorsun diyeceğim ama... Ama sen ağlayınca da güzelsin be Lidyam..." ağlayıp gülmek buna denirdi galiba. Gözyaşlarımız bizden habersiz akarken, dudaklarımız varlığımızla şükür edercesine gülümsüyordu hayata inat.
🗞️
" Ne işin vardı hiç bilmediğin sokaklarda Lidya? " diye durdu kaşlarını çatmış bir şekilde bakan abim.
" Sadece biraz hava almak istedim abi. Biraz nefes almak istedim." dedim başım eğik bir şekilde.
"Lidya Uraz seni orda bulmasaydı kim bilir ne olurdu sana! Seni orda baygın bulduğunu söylediğinde canımdan can gitti." dedi sertçe.
" Beni Uraz.. abi mi buldu?" dedim şakınca.
"Abi ben eve gelecektim. Neden bilmiyorum ama başım döndü, gözlerim karardı. Gerisini hatırlamıyorum." dedim
"Lidyam..." dedi abim elimi tutarak.
"hı..." dedim sadece.
"Neyin var lidya. Farkındayım, çok farklısın. Eskisi gibi değilsin. Neler oluyor Lidyam." Evet, eskidi gibi değilim abi....
"Bilmiyorum abi.... Sadece, sadece çıkmaza sürükleniyorum. Ama bana daha fazlasını sorma lütfen." dedim yalvarır gözlerimle.
"Birine mi sevdalandın güzelim? Canını yakan bu mu?" diye sordu. O da anlamıştı. Bu kadar mı belli etmiştim ben.
"Abi....." dedim sadece. Konuşmak istemiyordum. Konuşmaya mecalim yoktu.
"tamam güzelim. Tamam ben gayet iyi anladım. Benim küçük kardeşim büyümüş." diyerek dudaklarını alnıma bastırdı. Saçlarımı okşayıp kafamı göğsüne yasladı.
"Canım acıyor abi, ama bu acının tedavisi yok..." diye fısıldadım. Duymuştu ama hiç birşey dememişti.
🗞️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kusursuz Aşk
Teen Fiction" Perdeni kapatsan iyi olur komşu kızı. Kapat ki seni görmesinler."