ÂLÂM - I MÂZİYE (GEÇMİŞİN ACILARI) +18
Dünya üzerindeki varlığını hâlâ sürdüren bedenim boşlukta sallanır gibiydi, zilin sesiyle kaşlarımı çattım bu saatte bu da kim . Israrla çalmaya devam ediyordu, hızlı adımlarla kapıyı ilerledim, kapıyı açmamla...
Meftun ;büyülenmişçesine tutkun vurgun olan kimse .
Mesrur ; sevinçli memnun kimse , mutlu .
Basübadelmevt; ölümden sonra dirilmek , yeniden canlanmak .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🪷 Günlergeçti , haftalar geçti ve ben zamanın esiri oldum . Hiç yorulmadan ama kırıla kırıla umut ettim her bir gün için . İçimde anbean büyüyen yeislere inat gülümsedim , biliyorum bana dönecek yine aynı şeyler olmayacak . Karanlığın esir aldığı gökyüzünde bir şimşek çaktı sonra gök gürledi . Usulca dizlerimi kendime çekip şiddetle yağan yağmuru izledim . Ne kadar zorlasam da olmadı bir kez daha ona dair ne varsa sukutuhayale uğradı . Göz yaşlarım usulca düşerken buruk bir tebessüm bahşetti dudaklarım yüzüme güçlükle yutkundum . Bir şimşek daha çaktı ve bir dokunuş beni onunla olan zamana itti . Zihnime düşen görüntülerle gözlerim kapandı .
Ocak 2010
Ellerimle kulaklarıma sertçe baskı uyguladım , bedenim tir tir titriyordu yorganın altında . Camların arasından sızan rüzgarın korkunç uğultusuyla sıkıca kapattım gözlerimi , bu korkunç bir çığlığı andırıyordu sanki rüzgar değildi . Gök gürleyince bedenim bir kez daha titredi . Çok korkuyorum anne , neden yanımda değilsin . Çocuklar korkunca anneleri yanında olmaz mıydı . Lalin , lalin olsaydı bana sıkıca sarılırdı ama hastaydı ve burada yok, keşke bende hasta olsaydım da onun yanında olsaydım .
Bu gece bitmeyecek mi ?
Birden yorgan çekilince korkuyla çığlık atacaktım ki bir el ağzımı kapattı . "Hivel benim sakin ol ." Alparslan'ın sesini duymamla titrek bir nefes aldım . Kollarımdan tutup yavaşça kaldırdı beni , hâlâ titriyordum , kirpiklerim ıslaktı o kadar ağlamıştım ki net göremiyordum . Kısık bir sesle konuştum . "Alparslan , buraya nasıl geldin ? Seni görürlerse çok kızarlar ikimize de ."
Korkuyla odadakilere baktım herkes uyuyordu , gök gürleyince Alparslan'ın kolunu sıkıca tuttum . "Kimse görmeyecek güven bana , sen bu kadar korkarken bırakmam seni ." Kalbime pare pare işlenen güvenle gülümsedim . Elimi ellerinin arasına aldı , sessiz adımlarla yatakhaneden çıktık . Çıplak ayaklarım soğuk mermere değdikçe titriyordum ama bunu umursamadım onun yanında ben hep iyiydim . Merdivenleri sessizce çıktık , Alparslan beni duvarın köşesinde bekletti ve uzun koridora göz attı , tekrar elimi tuttu .
Koridorun sonundaki odanın kapısını usulca açtı . Birlikte içeri girdik . Alparslan yerdeki battaniyeye usulca oturdu . Elini bana doğru uzatınca sıkıca tutup yanına oturdum .
