ပုဏၰမီလည္း ဟိုလူစိမ္းအိပ္ေနတဲ့ အခန္းကို ၾကည့္မိေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕။
သူေနတဲ့အရပ္က ပုဏၰမီတို႔နဲ႕ကြဲျပားေနတာေတာ့ အေသခ်ာပင္။ ႐ုပ္ရည္ခ်င္းက်လည္းမတူ အသားအေရာင္ခ်င္းက်လည္းကြဲ ဒါေပမဲ့ အရပ္ရွည္ရွည္ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္လုံး မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း ဆံပင္က်လည္း အနက္ခ်ည္းပဲမဟုတ္ ေ႐ႊေရာင္ကြက္တိကြက္ၾကားနဲ႕ အားလုံးၿခဳံၾကည့္ရင္ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္။ငါ့ႏွယ့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေနရတယ္လို႔ ကိုယ္အေတြးနဲ႕ကိုရွက္ေနမိေတာ့သည္။
"ေဟ့ ေယာင္းမေရ"
"ဟယ္ ခင္ႏု ေထြးခင္ ငါ့ဆီလာတာလား ငါ့ေမာင္ဆီလာတာလား ငါ့ေမာင္ဆီဆိုရင္ေတာ့ မရွိဘူးေအ့ ယာခင္းထဲမယ္ရွိေသးတယ္"
ပုဏၰမီက စေနာက္လိုက္ေတာ့ မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႕အိမ္ထဲဝင္လာၾကသည္။
"ေတာ့္ လူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ေခၚလာတယ္ဆို ဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"အိုေအ ျဖည္းျဖည္းျဖည္းေမးၾကပါ က်ဳပ္ထြက္မေျပးပါဘူးေတာ့"
"သိခ်င္ေဇာႀကီးသြားလို႔ပါေအ"
"က်ဳပ္ ေမာင္ငယ္ကို ထမင္းေတာင္းပို႔အျပန္ ေခ်ာင္းစပ္မွာေတြ႕တာပါ ၿပီးေတာ့ သူ႕ၾကည့္ရတာ က်ဳပ္တို႔နဲ႕မတူဘူးေတာ့ ဝတ္ပုံ ေျပာပုံဆိုပုံေတြက အဲ့ဒါနဲ႕ က်ဳပ္လည္း ဦးႀကီးဒိဗၺဆီပို႔ၿပီး အဲ့ကေန ဒီကိုေခၚလာလိုက္တာပါပဲ"
"ဟယ္ အဲ့ဆိုအဲ့လူစိမ္းက ညည္း အိမ္မွာေပါ့ "
"ဟုတ္ပါ့ရွင္"
"ညည္း အိမ္ကိုေခၚတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ သူကျဖင့္ ဘယ္ကမွန္းမသိပဲ ကိုယ့္ကိုဒုကၡေပးမဲ့သူဆို ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲကြယ္"
"မသိေသးဘူးကြယ္ သူကေတာ့ သူျပဳတ္က်လာတဲ့ ေနရာကိုပြန်ရှာမယ်လို့ပြောတယ်"
"ဒါနဲ႕ ဘယ္မလဲ အဲ့လူစိမ္း ႐ြာထဲကအေျပာနဲ႕ကိုက္လား ၾကည့္စမ္းခ်င္လို႔"
"႐ြာက ဘာေျပာေနလို႔တုန္းေတာ့"
"ပုဏၰမီ ေခၚလာတဲ့လူက လူေခ်ာ လူေျဖာင့္တဲ့ ေတာ်ရေ့ အပ်ိဳမေတြပါးစပ္ေရပန္းစားေနေလရဲ႕ ေန႕ေတာင္မကူးေသးဘူး"
YOU ARE READING
စေဝတ္တရာပြည်သို့ တမ်းချင်း
Fantasyအချစ်ဆိုတာ အချိန်မရွေး နေရာမရွေး ချစ်မိသွားတာမျိုး ဦးနှောဏ်ကမချစ်ဖို့ သတိပေးနေတုန်းမှာပဲ နှလုံးသားကချစ်လိုက်မိပြီ လင်းမြတ်မာန် ကျွန်တော့ရဲ့ ပထမဆုံးစိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းလေးပါ
