Walka o miłość z dwóch różnych światów.
O tym jak Willk próbuje zdobyć serce nieskazitelnej i bezbronnej dziewczyny.
Kochani nowość! UWAGA ! Do pisania tej opowieści zainspirowały mnie opowiadania o wilkołakach w tym opowieść "Przeznaczony, dziki...
Trzymając się barierki pomału zeszłam po schodach. Gdy byłam już na dole chwyciłam za kule które wcześniej dostałam od lekarza. Podpierając się na nich podeszłam do drzwi i szybko wyszłam na zewnątrz. Dlaczego Jungkook poszedł do lasu w środku nocy? Bo chyba nie na grzybobranie.
Zamknęłam drzwi i postanowiłam iść za chłopakiem. Nie za bardzo wiedziałam w którą stronę poszedł ale przecież to tylko las...wielki las w którym na pewno go znajdę i przy okazji się nie zgubię.
Drzewa i wszystko wokół było wilgotne. Moje kapcie w których wyszłam raczej już się do niczego nie nadadzą. Zaczęłam się rozglądać ale wszędzie były tylko krzaki i drzewa. Weszłam głębiej w las co było błędem. Nie miałam pojęcia z której strony weszłam. Stanęłam w miejscu i oparłam się o jedno z drzew. Zamknęłam oczy i wzięłam kilka głębszych wdechów. Nagle usłyszałam jakieś szmery. Otworzyłam oczy i spojrzałam w stronę krzaków i jakiegoś zwalonego drzew. Wstrzymałam oddech ale po chwili stwierdziłam, że się przesłyszałam.
- Lan?- Cichy szept wyrwał mnie z myśli. Szybko się rozejrzałam jednak nikogo nie było. To był kobiecy głos.
- Ktoś tu jest?- powiedziałam i odeszłam od drzewa mocno zaciskając dłonie na kulach.
W odpowiedzi usłyszałam kolejne szmery. Te były jednak głośniejsze. Podeszłam bliżej zarośli i gdy miałam już w nie wejść poczułam ucisk na ramieniu. Jak poparzona odskoczyłam prawie wlatując w zarośla. Na szczęście Mia która stała przede mną szybko mnie złapała.
- Lan co ty tu robisz?- mówiła trochę zagubiona- Powinnaś siedzieć w domu.
- Widziałam jak Jungkook wchodzi do lasu. Chciałam iść za nim ale trochę się pogubiłam. A ty? Co robisz w lesie?- mówiłam jakby nigdy nic. Naprawdę nie zdawałam sobie sprawy z powagi sytuacji. Gdyby taka sytuacja miała miejsce w serialu od razu wyśmiałabym bohaterkę z jej głupoty.
- Poszłam się przejść. - westchnęła- Po za tym zwariowałaś? Las jest niebezpieczny a ty tak po prostu tu weszłaś? Jeszcze sama? - zaczęła oglądać całe moje ciało jakby szukała najmniejszej ranki. Była zła.
- Przepraszam...- przegryzłam delikatnie wewnętrzną stronę policzka- po prostu zdziwiłam się widząc jak sam wchodzi do lasu.
- Lan- westchnęła- Jungkook zna las lepiej niż ktokolwiek inny. A teraz wracajmy do domu. - jedną dłonią złapała za mój nadgarstek a drugą położyła na moich plecach. Zrobiłyśmy kilka kroków gdy nagle Mia się zatrzymała. Wbiła wzrok w ziemie i zacisnęła mój nadgarstek.
- Coś się stało? - zapytałam krzywiąc się lekko. Jej uścisk był naprawdę silny.
- Nawet nie drgnij.
------
Przepraszam, że nie wstawiłam nic ostatnie ale uwierzcie, że dużo się u mnie działo i nie miałam niestety jak haha. Miłego wieczoru? ❤
441 słów
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
