Witness • JJK

one

İyi okumalar canlarım <3

"Anne bekle hemen geliyorum!"

Çantamı da aldığım gibi merdivenleri uçarak inmem bir olmuştu.

Hızla ayakkabımı giyip arabada bekleyen annemi daha fazla bekletmemek adına daha da hızlandım ve sonunda arabaya binip yerime yerleşmiştim.

"Nerede kaldın Ruby kırk saatten beri seni bekliyorum!"

"Geldim işte anne."

Annem sabır dilercesine gözlerini yumup geri açarken arabayı çalıştırdı.

Normalde okula yürüyerek giderdim ama annemin dışarıda birkaç işleri olduğu için bugün o beni bırakmak istemişti, e tabi bende bu teklife asla hayır demezdim.

Okula vardığımızda çantamı tek koluma taktığım gibi arabadan indim.

"İyi dersler tatlım, öğretmenlerini üzme!"

Annem arabanın içinden seslenirken ona göz devirmeden edemedim, asıl öğretmenler bizi üzmesin diyerek içimden söylene söylene bahçede oturan arkadaşlarımın yanına ilerledim. Fakat bir gariplik vardı.

Neden herkes bana bakıyor?

"Selam millet, keyifler nasıl?"

Herkesin aksine ben gülerek selam verirken onlar ise somurtmaktan başka birşey yapmıyorlardı.

"Hey neyiniz var böyle ve neden herkes bana bakıyor?"

Jo Eun'un yanına oturup ona soran gözlerle baktım.

"Neler oluyor Jo Eun?"

"Ruby sen dün kimya projesini vermek için öğretmenler odasına gittiğinde dosyayı bırakıp geri çıktın değil mi?"

"Evet de, neden sordun şimdi bunu?Olayı düzgün anlat."

"Dün kimya hocasının önemli bir eşyası çalınmış, ve çalan kişinin sen olduğunu düşünüyorlar."

Başımdan aşağıya dökülen kaynar sular beni daha da alevlendirmişti.

"Ne! Bu gerçek mi cidden, abi siz şakamısınız ben neden bir hocanın eşyasını çalayım!"

"Sakin ol biz sana inanıyoruz sen böyle birşey yapmazsın zaten?

Jo Eun'u daha fazla dinlemeden soluğu direk müdürün odasında almıştım. Hayatımda böyle bir iftira ile asla karşılaşmamıştım ve bu benim itibarımı zedeleyecek bir iftira olduğu için hemen bu olayın çözülmesi gerekti.

Kapıyı tıklatmadan direk içeri dalığımda karşımda üç tane polis görmeyi beklemediğim içi ufak bir duraksama yaşasamda kendimi çabuk toparladım.

Müdür ise kapıyı hızlı açmamdan dolayı şaşırmış olsa da şaşırmayı bir kenara bırakıp bana doğru ilerledi.

"Bende tam seni yanıma çağıracaktım Ruby ama sen çoktan haberi duydun galiba."

Müdür kolunu omzuma atacağı sırada hemen geri çekilip ondan uzaklaştım. Gereksiz samimiyet sevmezdim.

"Beni nasıl böyle birşeyle suçlarsınız siz ya! Elinizde kanıt bile yok!"

"Var!"

Kimya hocası Bayan Lee öne atılarak yanıma geldi.

"Kanıtımız var Robycim."