Witness • JJK

nine

İyi okumalar <3

Ellerimi ağzıma götürürken gözlerim şaşkınlıkla büyümüştü. Hızla nefes alıp verirken kalp atışlarımın sesi kulaklarımı dolduruyordu.

İşte şimdi sorumun cevabını almıştım. Da Hun'un komalık ettiği kız kesin bir şekilde Yeong seo'ydu.

Fakat jungkook ilaçtan bahsedip duruyordu, ne demek istiyordu acaba? Geri o tarafa dönüp onları dinlemeye devam ettim.

"Jungkook özür dilerim o gün ilaç almak istememiştim, o ilaçlar beni daha da kötü yapıyor birde üzerine okulda sürtük gibi dolaşıyorum bunu belli etmemek için."

"Bak Da Hun seni korumak için elimizden geleni yapıyoruz her an dönüşebilirsin diye sürekli seni gözetleyip duruyoruz ve sen ilaçlarını almıyorsun. Sence bu haksızlık değil mi?"

Ne hakkında konuşuyorlardı bunlar inanın hiç bir fikrim yoktu. Da Hun neden ilaç kullanıyor ve o ilaçlar Da Hun'un ne yapmasını önlüyor? Neyi belli etmemek için okulda sürtük gibi dolaşıyor? Ve Jungkooklar neden Da Hun'u koruyor? En önemlisi de ne dönüşmesinden bahsediyordu bu?

Kafamda deli sorularla ne yapacağımı bilmezken hızla yakalanmadan oradan ayrıldım. Kafa dinlemek için çıktığım bahçede iyice tadım kaçmıştı.

Da Hun hastamıydı acaba yani ilaçları belki hasta diye kullanıyor olabilirdi. Ama ne hastası, işte bu sorununda cevabı bende yoktu.

Okula girmek için adım attığımda arkadan birinin bana seslendiğini duymam ile o tarafa döndüm. Jungkook ve Da Hun şaşırmadım.

"Cezanı sevdin mi bakalım Ruby'cim."

Da Hun yılışık hareketlerle yanıma gelirken içimden neden böyle hareketler yapmak zorunda olduğunun nedenini düşünüyordum.

"Hı hı çok sevdim, bayıldım hatta."

Onun gibi yılışık yılışık söylediğim cümleden sonra koca bir kahkaha patlatması şaşırmama neden olmuştu. Suçlu olduğunu bildiği halde nasıl gülebiliyordu bu.

O sırada jungkook yanımıza çatık kaşlarla geldiğinde bakışlarımı ona yönelttim.

"Anlaşılan kuzenin çok sinirli, onu sinirlendirecek ne yaptın acaba çok merak ediyorum Da Hun."

Ellerimi göğüs hizamda bağlayıp sırıtarak söylediğim cümleden sonra Da Hun gülmeyi kesip yüzü ciddi hâl almıştı.

"Sanane bundan!"

Bir anda cırladığında sinirlerim gevşemeye başlamıştı. Hızla yüzlerimizi yaklaştırdım.

"Bana bağırma."

Çenemi sıkarak söylediğim şeyden sonra jungkook aramıza girip bizi ayırdı.

"Hey napıyorsunuz, kendinize gelin!"

Beni kolumdan tuttuğu gibi Da Hun'dan uzaklaştırmıştı. Bu çocuk neden sürekli bana fiziksel temasta bulunup duruyordu ki.

Hızla kolumu ondan çekip iki çift lafta ona söyledim.

"Bana dokunma jungkook anladın mı dokunma! Nefret ettiğin bir kıza neden dokunasın ki?"