Witness • JJK

thirty seven

İyi okumalar <3

(Yoongi'nin gülüşü halis midir yaa💗)

5 yıl sonra

Havaalanından çıkıp taksiye bindiğimde derin bir nefes aldım. Kore'ye gelmeyeli neredeyse 1 yıl oluyordu ve ben ülkemi aşırı derecede özlemiştim.

Aslında Londra ve Paris'de yatıya kaldığımda güzel şehirler olduğunu fark ettim ama diğer ülkelerin şehirlerine gittiğimde bir zamandan sonra kendi ülkemi özlemeye başlamıştım. Nede olsa insanın cidden kendi memleketi gibisi yoktu.

Evet kabin memuru olmuştum ve işimden çok mutluydum biraz yorucu olsa da beni tamamlayan bir meslekti. Bir kaç hafta izin almıştım çünkü ailemi ve arkadaşlarımı da özlemiştim aynı zamanda.

Taksi durduğunda ücretini ödeyip indim, bagajdaki bavulumu alıp eve doğru adımladım. Anneme ve Babama sürpriz yapacaktım, geldiğimden kimsenin haberi yoktu. Jungkook'un bile.

Zile bastığımda bir kaç dakika sonra kapı açılmıştı. Kapıyı açan annem beni görür görmez koca bir çığlık atmış ardından üzerime atlamıştı.

Ben ise bu haline kahkaha atmaktan başka birşey yapamıyorumdum.

"Neden haber vermedin be kızım?!"

"Sürpriz olsun istedim anne."

Başını 'tamam' dercesine sallayıp tekrar bana sarıldığında bende karşılık verdim. 1 yıldan beri görmüyordum ailemi, telefonla ara sıra konuşuyorduk ama bu benim için yetersizdi.

"Kim geldi canım? Neden bağırıp duruyorsun?"

Babamın salondan gelen meraklı sesi ile annemin bağırışlarını duyduğunu anladım.

Annemden ayrılıp salona doğru ilerlediğimde babamın beni görmesi ile koltukdaki yerinden nasıl kalktığını görmenizi çok isterdim. Uçmuştu resmen, onun bu haline kıkırdayıp bana sarılmasına karşılık verdim.

"Baba ah! Kemiklerimi kıracaksın."

"Kırılmaz kırılmaz... Hem sen neden haber vermedin ki bize?"

"Ee sürpriz olsun istedim işte, kötü mü etmişim?"

"Yok kızım yok çok iyi etmişsin."

Babamdan da ayrıldığımda gözlerim merdivenlerden inen birine takıldı. Daha dikkatli baktığımda bunun jungkook olduğunu fark etmem ile elim ayağıma dolaşmıştı. Onun ne işi vardı ki burada?

Beni görmesiyle gözleri anında parlamış ve indiği merdivende dona kalmıştı. Ona koşarak sarıldığımda anında beni tutup merdivende olduğumuz için düşmemizi engelledi.

"Bebeğim seni çok özledim."

'bende' demek yerine dudaklarına kapanmıştım.

"Bunlar da hiç utanmıyor ya."

Babamın homurtuları komiğime gitsede şuan fazla meşguldüm. Jungkook'un elleri kalçalarıma gidip sıktığında daha fazlasını istediğini anladım fakat burada olmazdı. Hemen ondan ayrıldım.

"Jungkook burada olmaz şaçmalama."

Ufak bir sırıtışın ardından dudaklarıma tekrar bir öpücük kondurup geri çekildi.

"Biliyorum... eve gidince gece uzun olacak Ruby hanım, ona göre."

İmalı bakışları kahkaha atmama sebep olurken kolundaki dövmeler dikkatimi çekmişti, aşırı seksi duruyordu.