Witness • JJK

thirteen

İyi okumalar <3

Boğazım ve başımda olan müthiş ağrıyla birlikte gözlerimi açtığımda yanımda ki annem ve babam beni endişeli gözlerle inceliyordu.

Dün gece olanları hatırladığımda bir anda yattığım yerden doğrulup etrafıma bakındım. Yine lanet hastaneden kurtulamadım derken polisleri görmeyi beklemiyordum.

"Neler oluyor anne?"

"Dün gece için geldiler, olaylardan haberimiz var. Jin olmasaydı ne yapardık biz."

Annem ağlamaklı konuşurken babam soru dolu gözlerle bana bakıyordu, anlaşılan polislere olayı anlatmamı bekliyordu.

"Bilmiyorum, biri başımda dikiliyordu sonra beni boğazladı."

"Kamera kayıtlarına baktık fakat yüzü görünmüyor, peki sen gördün mü yüzünü?"

Komiserin sorusu ile az çok gördüğüm yüzünü gözümün önünde canlandırmaya çalıştım fakat olmadı.

"Hayır tam göremedim, karanlıktı fakat kadın olduğuna eminim."

Komiser başını anladım dercesine sallayıp diğer komiser ile odadan çıktığında anneme döndüm.

"Jin, nerede o şimdi?"

Yatağına baktığımda yoktu başımı geri babama çevirdiğimde Jin'e seslenmişti. Jin odaya girdiğinde annem ve babam odadan çıkıp baş başa kalmamızı sağlamıştı.

Ben daha soruyu sormadan anlatmaya başladığında bu huyunu sevdiğimi bir kez daha anladım.

"Dün gece bağırma sesiyle uyandım, sana doğru baktığımda birinin senin üzerinde olduğunu çok geçmeden de seni boğmaya çalıştığını fark ettim. O an ömrümden ömür gidiyordu Ruby, hemen o kadını senin üzerinden iteleyip düşürdüm. Sana baktığımda sen çoktan bayılmıştın. Bir yandan doktor çağırırken diğer yandan seni boğan kadını kovalıyordum ama ne yazık ki kaçtı."

"Peki yüzünü görmedin mi?"

"Maalesef o telaş içerisinde çok dikkat edememdim."

Gözlerimden bir kaç damla akarken çok bile dayanmıştım. Herşey üst üste gelmişti çünkü. Okul zorbalıkları, neredeyse ölüme tanık olma, kaza ve boğulma.

Cidden ağlamamak için fazla dayanmıştım. Jin'in göğüsüne sığındığımde saçlarımı okşaması beni biraz da olsa rahatlatmıştı.

"Şşt tamam hepsi geçti ben artık yanındayım."

"Çok teşekkür ederim Jin, herşey için, iyiki hayatımdasın."

Fısıldayarak söylediğim şeyden sonra saçlarıma öpücük kondurması beni yumuşacık etmişti.

"Sende iyiki hayatımdasın Ruby'm... Hadi çıkalım artık taburcu işlemleri halloldu."

Göğüsünden kalkıp toparlanmaya başladım.

Karakola ifade verdikten sonra eve geldiğimizde direk odama çıkıp uyumaya karar vermiştim. Ama uyuyamıyordum olmuyordu, dün geceyi düşündükçe uykum kaçıyordu. Uyumaktan korkuyodum.