Beneath Gilliana Rei's Beauty

Chapter 31

Enjoy reading!

💗

- - - - - - - - - - - - -

Naalipungatan ako nang maramdaman ko, ang pag tama ng sinag ng araw sa mga mata ko..

"Love." Nakapikit kong tawag sa kaniya, agad na kinapa ang gilid ko gamit ang kaliwang braso ko..

I slowly opened my eyes, when I felt Simon was not there..

"Simon?" I called him out.. Inangat ko ang ulo ko, to look around the room.. Dahan-dahan akong bumangon sa pag kakahiga, I looked at the side table to check the time..

10:30 am..

Shit! I overslept..

Tumayo ako mula sa pag kakahiga, nag suot muna ako ng indoor slippers.. After that nag simula na akong mag lakad para hanapin si Simon, habang nag tatali ng buhok...

Agad ako nag tungo sa office room niya, for sure nandyan na siya... Hinawakan ko na ang door knob at akmang bubuksan,

"Wendell the book plan needs to be done.. Anong ipapakita natin sa board members?!"

Napaawang ang labi ko, book plan? Tapos ko na gawin 'yon ahh at na revise ko na...

"I hate to say this.. Just put someone on this task, I can't deal with Paolo anymore.."

I startled when I heard, kung paano niya padabog na binaba ang tawag.. I took a deep breath, bago buksan ang pinto..

"Simon." I called him out softly.. Nang makita niya ako hindi nag bago ang expression ng mukha niya at halatang galit pa rin...

Dahan-dahan ko sinara ang pinto sa likuran ko.. "Can I h---"

He cut me off by raising the book plan I revised, "Did you do this?" Seryoso niyang tanong..

"I did.. Para hindi kana mahirapan," Sabi ko.. Padabog niyang binaba ang mga papel..

"Mahirapan? Gilliana hindi mo trabaho 'to.. May mga tao sa kumpanya na sila dapat ang gumawa nito." Paliwanag niya..

I took a few steps to approach him, "I know.. But seeing you stressing out about it, hindi ko maatim, Simon.. That's why I want to help, kahit maliit na bagay lang.." Malumanay kong sambit..

He rubbed his palm on the back of his nape.. He looked at me directly,

"Help? Gilliana by doing this revised book plan.. Tinuturuan mo silang maging tamad at hindi ayusin ang trabaho nila, sila ang empleyado sila dapat ang gagawa.." Halos tumataas na boses niyang sabi sa akin.. "I can't keep this... Itapon mo." Malamig niyang utos sa akin,

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya.. I-Itapon?

"I spent my night working on those shit papers!" I exclaimed,

Tinabunan niya ako nang seryosong tingin.. "Did I ask?"

Naiyukom ko ang kamao ko, "You ungrateful airbag." Madiin kong bigkas.. Marahas kong kinuha ang mga papel na pinaghirapan ko sa ibabaw ng desk niya...

"It's not about being ungrateful, Gilliana.. It's about business," Rinig kong sambit niya..

Halos malukot ko ang mga papel sa palad ko dahil sa inis..

I look up to him with death glare..

"Are you just going to lay about the opinions of others? Hindi mo ikakamatay humingi o tumanggap ng tulong, sa hindi mo naman empleyado.." Umayos ako nang tayo, "Akala ko ba partners tayo? That we're in this together.. Pero dahil lang sa mga punyetang papel na 'to, antaas taas ng pride mo!" Sabi ko sa kaniya..