Κεφάλαιο 2

76 6 0
                                    

Ένιωσε το κασκόλ πάνω στο λαιμό της να την πνίγει, ταράχτηκε πολύ, νόμιζε πως θα σταματήσει να αναπνέει, έβαλε τα χέρια της πάνω στο κασκόλ και προσπάθησε να το βγάλει από το λαιμό της. Γελούσαν μαζί της, επειδή κάποιος την έκανε ρεζίλι στο προαύλιο του σχολείου. "Κλαψιάρα".

Την έλεγαν και την έδειχναν, γελούσαν με τον πόνο της. Δεν έκανε τίποτα σκεφτόταν σε αυτούς γιατί να της το κάνουν αυτό; Σκέφτηκε. Η ανάσα της γρήγορη, οι χτύποι της καρδιάς της αυξήθηκαν και το πρόσωπο της είχε ιδρώσει.

Σώσε με, φώναξε και ήταν βυθισμένη μέσα στο νερό, σε ένα μέρος που δεν είχε ποτέ ξανά δει μέχρι τώρα. Ένα σπίτι, κοντά στην θάλασσα, μέσα σε αυτό μια οικογένεια που δεν γνώριζε. Ποιοι είναι; Σκέφτηκε και είδε ένα νεαρό άνδρα μέσα στο σπίτι, μελαχρινός με καστανά μάτια.

«Νεφέλη;». Την φώναξε γλυκά και τότε τα μάτια της άνοιξαν και πετάχτηκε σαν ελατήριο από το κρεβάτι. Ποιος είσαι ; Γαμώτο. Σκέφτηκε και προσπάθησε να ηρεμήσει τον εαυτό της.

°°°°°°°°°°°°°
Όταν τελικά ηρέμησε, άρχισε να φτιάχνει πρωινό.
Για άλλη μια φορά άρχισε να τρώει δίχως όρεξη σκεπτική, ήθελε πολύ να ήταν ήρεμη και να ήταν όπως όλα τα άλλα άτομα της ηλικίας της.

Εκείνη δεν έμοιαζε καθόλου με τους άλλους, διέφερε σε όλα. Αρχικά σκεφτόταν διαφορετικά από τους άλλους, είχε την τάση να υπεραναλύει τα πάντα, να παρατηρεί τα πάντα και να βγάζει συμπεράσματα σε πράγματα που ίσως δεν συμβαίνει και τίποτα.

Ήταν αληθινή, ειλικρινής, δεν έκρυβε τον πραγματικό της εαυτό, ούτε χάιδευε αυτιά για να την συμπαθήσουν οι άλλοι, δεν ήθελε εξάλλου να την συμπαθήσουν, ούτε ήθελε να την αποδεχτούν.

Δεν την ένοιαζε πια τίποτα από όλα αυτά.

Αισθανόταν απλά μόνη, αυτό ήταν το μεγαλύτερο της παράπονο προς το παρόν.

Ήταν τυχερή που είχε βρει πρόσφατα μια φίλη, την Μαρλένα αλλά δεν ήταν και τόσο σίγουρη αν η καινούργια της φίλη ήταν τόσο καλή.

Δεν ήθελε να βγάζει εύκολα συμπεράσματα γιατί καμιά φορά μπορεί οι φίλοι σου να αποδειχτούν πως είναι οι μεγαλύτεροι σου εχθροί.

Δεν μπορούσε ακόμα να την εμπιστευτεί, η εμπιστοσύνη χτίζεται αργά αλλά όσο αργά χτίζεται τόσο γρήγορα διαλύεται.

Τελείωσε το πρωινό της στα γρήγορα και τότε άκουσε τον χαρακτηριστικό ήχο από το κινητό της, κάποιος της είχε στείλει μήνυμα.

•Corazones rotos llenos de amor•Donde viven las historias. Descúbrelo ahora