SANDRA's POV
Di muna kami umuwi dalawa ni Ceejay. Sabi niya, may papakita muna daw siya sakin.
Pumunta muna kami sa bahay nila. Wow. Ang galing. Sobrang laki ng bahay nila. Sabagay, di ka naman na magtataka. Ang mga Aguilar ang may hawak ng pinakamalaking branch ng mga jewerly sa buong mundo. Kaya naman ang yaman talaga nila.
"Hi Sandra! Nandyan ka pala? Oh! May date kayo ni Ceejay?" sabi ni Maycee. She looks pretty eventhough naka tshirt nalang sya at shorts na pambahay.
"Oo eh--"
"Tara na." sabi naman ni Ceejay.
"Aysus. Si bunso, pumapagibig na pala." May lumabas na isang di katandaan na babae. Parang mga 20's lang ang age nya.
Sino sya? Ang ganda naman niya.
"Magtigil ka nga ate!" parang bwisit mukha niya tapos nagbablush. "Sakay na!" Sigaw niya sakin =__= sumakay naman ako agad. Nakakatakot sya magalit eh.
Pinaandar niya ng mabilis yung motor. Napapapikit nalang ako sa sobrang lakas ng hangin. Walangya ka Ceejay!
Nagulat ako ng biglang hinito nya yung motor.
"Bat ang lungkot mo padin?" Tas hinawakan niya yung dalawang pisngi ko magkabilaan.
Di ko din alam kung bakit ako malungkot eh.
Ngayon.. ngayon kasi yung araw na...
Na nabroken hearted ako.
*flashback
First year high school ako nun. Nung una kong nakita ang firstlove ko.
"Sorry pero di ako nakikipagdate sa mga taong panget." sabi niya sakin.
Panget.. panget ako.. kaya ayaw niya sakin?
HINDEEEEEEEEEE!*
Natauhan ulit ako sa sinabi ni Ceejay.
"Tara! Dadalhin kita sa pinakamasayang lugar!"
Pinakamasaya? So it means, maliwanag dun?
"Teka! Ayoko!" Hinatak ko yung kamay ko sa kanya.
*tsup*
O------O
Feeling ko nagtaasan mga buhok ko.
"AHAAAAAAAAAAHHH!!" Tinanggal ko agad ang pagkakahalik.
"S-sorry! Di naman natin sinasadya yun eh. Aksidente lang yun!" Aksidente? Teka. Bakit? Parang.. di niya pa yun nagustuhan? I mean! Diba? Pag gusto mo yung isang tao, mas okay na mahalikan mo siya? Ehh..
Ehh.. saka.. nagkiss naman kami dati. Ang weird niya!
(A: Siya pa naging weird ngayon haa)
"Tara na." Binuhat niya ako na yung nasa shoulders niya ako. Wala naman akong imik. Tapos inupo niya ako sa likod ng motor nya.
At pinatakbo yun ng mabilis.
"Sandra.."
"Baby ko.."
"Uy..."
pagmulat ko. Unang bumungad sakin yung mukha ni Ceejay.
"Nandito na tayo!" Masiglang sabi pa nya.
Pagtingin ko. Wow! Ang liwanag nga! Ang ganda dito! Pero ibang liwanag.
I think nasa isa kaming bundok, pero highway sya eh.yung parang sa Japan. Tapos kitang kita mo yung buong syudad. Ang gaganda ng ilaw. Mga city lights.
"Ang ganda no?" sabi niya. "Dahil hindi lahat ng liwanag, dapat layuan mo. Dapat magustuhan mo ito." tapos nagwink sya sakin. Nagets ko yung sinasabi niya.
Inakbayan naman niya ako.
Siya yung sinasabi niyang liwanag. Kasi lagi akong naliliwanagan sa kanya.
Nginitian ko sya. Yung ngiting hindi nakakatakot sa paningin ng iba (oy prinactice ko yan) hehe.
Sabay naman nun ang simoy ng hangin. Nakita ko napatulala siya. Nginitian ko nalang ulit.
Tapos pinatong ko yung kamay ko sa kamay niya.
"Oo nga. Boyfriend" napatulala ulit sya sa sinabi ko naman.
"Ang ganda mo."
"Dati pa."
We both laugh.
Sa tingin ko, dapat medyo bawasan ko na yung sinasabi nilang nakakatakot na aura ko.
Pero.. ang cuuutee kaya ng mga bungooo. Hihihi saka.. iihh basta yung mga nakakatakot sa paningin nila. Ang cucuteee >///<
Ganito pala feeling ng may ngamamahal sayo. Wala ngang nangyaring ligawan. Pero ang ganda naman ng kinalabasan.
Epekto ba to ng Goblet of Heart na hinawakan namin?
O siya na nga ang tinadhana ng Diyos para sakin?
(Oh rhyme un ha)
BINABASA MO ANG
Classroom 143
Romance[COMPLETED] Hindi lahat ng bagay dapat pakielaman. Baka minsan madamay ka pa sa ginawa mong yan. Pero siguro lahat ng bagay ay may nakalaan. At ito'y sayo'y tinadhana talaga.
