Kiss The Wind [愛 Ai Series 1]

🌻CHAPTER 12🌻

DARREL

*✧♡*♡✧*

Letchong manok, sisig at vegetable salad, iyan ang dala nila Dillan at Dexter galing sa trabaho at nag saing naman si Mama sa rice cooker saka ko ininit ang niluto kong sinigang kanina.

"Kamusta ka kuya?" Tanong ni Dexter sa akin habang nakaupo sa harap ng mesa.

"Ayos naman," sagot ko saka sumandok ng isang malaking mangkok ng sinigang at inilapag sa gitna ng mesa.

"Woooah! Luto mo?" Gulat na tanong ni Dexter at nagkatinginan naman sina Mama, Papa at Dillan sa isa't isa na pinagtaka ko.

"Oo luto ko kaninang tanghali, sinabi ko kay ate Nhing na ako na ang magluluto ng ulam ko simula ngayon," sagot ko sa kanila saka tinaas ang manggas ng damit ko at naupo na rin kaharap ni Dillan.

"Buti tanda mong magluto ng sinigang kuya haha," tanong niya at napatawa rin ako.

"Oo nga eh, hindi rin ko alam pero solo ko naman kung pano magluto," sagot ko sa kaniya at sinandukan ako ni Mama ng kanin sa plato ko.

"Pansin kong umaaliwalas ang mukha mo ngayon Darrel, ngumingiti ka na rin," bati sa akin ni Papa kaya medyo nahiya ako.

"Kaya nga kuya, hindi ka na nakasimangot na mukhang sinakluban ng langit at lupa," biro ni Dexter kaya agad siyang nakakuha ng kurot galing kay Mama.

"Tigilan mo nga ang kuya mo Dexter," suway ni Mama kaya natawa kaming tatlo nila Dillan at Papa.

"Pwera biro nga Ma. 'Di ba nung nasa hospital si kuya lagi lang siyang tulala at nakatingin sa labas ng bintana. Akala ko nga sa sobrang bored niya nagbibilang na lang siya ng eroplanong dumadaan eh," sagot niya at iiling-iling na lang si Mama sa kaniya

Pano ko ba mapapaliwanag? Pano ko sasabihin sa kanila na ang dahilan ng pagngiti ko nitong mga nakaraan ay dahil sa multong nakilala ko sa loob ng bahay na 'to?

"Siguro may ka-chat 'yan si kuyang babae, o hindi kaya may nakilalang chiks d'yan sa labas," sagot ni Dexter kaya natawa ako pero iba 'yung reaksyon na binibigay nila Darrel sa akin ngayon.

"May kausap ka ng babae kuya?" Usisa niya at agad naman akong umiling. Hindi ko naman kasi pwedeng sabihin sa kanila na nakakausap ko si Kristal.

"Wala, hindi naman ako ganong nalabas ng bahay at si Kaylie lang lagi kong kasama pag gumagala ako," paliwanag ko at tumango naman si Darrel.

"Tama na nga 'yan, kumain na tayo at baka lumalig pa ang pagkain," saad ni Papa kaya lahat sila ay pumikit at napapikit na lang din ako saka nakinig sa panalangin na ginawa sa harap ng hapag-kainan namin.

Nang makatapos magpasalamat ay kumain na kami nang sabay-sabay at nagkwentuhan tungkol sa mga nangyari sa 'min nitong mga nakaraang linggo.

"Ah, Dillan matanong ko lang. Na sa 'yo ba 'yung susi sa huling kwarto sa hallway?" Tanong ko dahil baka makalimutan ko ang bagay na 'yun, ilang araw ko na rin kasi gusto makita ang laman ng kwarto at baka ito pa ang magturo sa 'min sa mas malalim na impormasyong kailangan ni Kristal.