Nagising si Darrel galing sa isang aksidente na nagdulot sa kaniya ng pagkawala ng kaniyang memorya.
Sobrang hirap para sa kaniya mabuhay ng walang alaala kaya naman hinayaan siya ng kaniyang pamilya na tumira sa isang bahay kung saan siya makakapag...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
DARREL
*✧♡*♡✧*
Putikan na ang shorts na suot ni Kaylie, hindi pa rin siya nakakatayo sa pagkakaupo niya sa damuhan at sa maputik na labas ng bahay.
"Pa-pa-nong—"
"Hep! Wag ka magsasalita kung hindi sasaniban kita! Tumayo ka muna r'yan at mag-uusap tayo ng one on one!" Utos ni Kristal at napalingon naman ako sa kaniya habang nakataas ang isang kilay ko sa pagtataka.
"So tama nga ako, nakikita ka ni Kaylie? Kailan pa?" Sabi ko na nga ba't nakikita siya ni Kaylie dahil halata sa reaksyon at gulat sa mukha nito ngayon.
"Wag kang kabahan, ngayong araw niya lang ako nakita, simula pa lang 'to Darrel," paliwanag naman ni Kristal at tumingin siya kay Kaylie nang diretsyo.
"Tatayo ka r'yan o sasaniban kita?" Tanong niya at mabilis na nakatayo si Kaylie mula sa putikan na kinagulat ko. Hindi ko tuloy alam kung tatawanan ko ba siya o ano kasi kanina parang nawala na 'yung mga paa niya at hindi makatayo pero ngayon para siyang sundalo kung makatindig sa harap ni Kristal.
"Darrel pwede bigyan mo muna kami ng time? Kakausapin ko lang saglit ang bata na 'to," sagot sa akin ni Kristal at kumunot naman ang noo ko bilang pagtataka.
"Bakit hindi ako pwede sumama? Bakit bawal ko ba marinig ang pag-uusapan niyo?" Tanong ko sa kaniya kasi pwede niya naman kausapin si Kaylie sa harap ko.
"Alam ko kasing sasabat ka at marami ka pang itatanonng sa 'kin kaya imbes na maguluhan lalo 'tong bata na 'to, mabuti pa siguro na kami muna ang mag-usap saka ko sa 'yo ipapaliwanag ang lahat," sagot niya sa akin at sumenyas pa na parang pinapalayas ako sa harapan nila.
"Tara Kaylie, maghugas ka muna ng shorts mo sa likod bahay, may poso at gripo roon," pag-aaya ni Kristal kay Kaylie papunta sa likod kung na saan ang labahan ko.
"Tsk, hindi mo talaga ako isasali?" Tanong ko kay Kristal at umiling siya habang sinusundan siya ni Kaylie na nanginginig sa takot.
Hindi ako mapakali, gusto ko marinig ang pag-uusapan nila dahil marami rin akong tanong tungkol sa mga bagay-bagay. Lalo na kung pano siya nakikita ni Kaylie at kailan pa 'to nagsimula?
Sabi niya sa 'kin noon, kaya ko raw siya nakikita ay dahil baka nabuksan ang third eye ko dahil sa aksidente. Pero bakit pati si Kaylie nakikita siya? Bakit biglaan naman at sa pagkaka-alam ko nung umalis kami at naggala sa bayan ay hindi pa siya nakikita ni Kaylie nu'n.
"May kakaiba talaga sa 'yo Kristal," bulong ko habang nakahalukipkip at hindi mapakali sa kinatatayuan ko.
Pabalik-balik ako sa harap ng bukas na sliding door at iniintay sila matapos sa pag-uusap. Gusto ko sanang sumilip at makinig sa kanila sa pamamagitan ng pinto sa likod ng bahay na 'to pero baka malaman ni Kristal at lalo pa mag sikreto sa 'kin.
![Kiss The Wind [愛 Ai Series 1]](https://img.wattpad.com/cover/317589910-64-k945898.jpg)