Bölüm Dokuz: Ateş.

177 31 49
                                    

Merhabalarrr!

Nasılsınız? Umarım keyfiniz yerindedirr.🍒

Yeni bölümle karşınızdayımm.

Bölümü oylamayı ve paragraf aralarına yorum yapmayı unutmalayımm.🍒

Keyifli okumalarr!🦋

Keyifli okumalarr!🦋

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

*

Kahvaltı bittikten sonra herkes kendi odasına geçmişti. Hiçbir şey yapmadan oturmak canımı sıkıyordu. Buraya bir amaç uğruna gelmiştim fakat henüz bir şey elde etmiş değildim. Bu yüzden aklıma gelen fikirle odamdan çıktım.

Aron'un odası benim odamın karşısındaydı. Kapısının önüne geldim ve gırtlağımı temizledim. Üç kez kapıyı tıklattım.

"Gir." Onay aldığımda kapıyı biraz araladım. Başımı aralıktan içeri soktum ama Aron'u göremedim.

"Müsait misin?" Diye seslendim. Bir kaç saniyeden sonra giyinme odası olduğunu düşündüğüm yerden çıktı.

"Hayal mi görüyorum yoksa gerçekten Kaçak prenses benim odama mı gelmiş?" Kaşlarını kaldırmış bir vaziyyetde bana bakıyordu. "İçeri girsene." Kapıda beklemeyi bırakıp odaya girdim. Yeni farkettiğim şeyle hemen arkamı döndüm.

"Üstünü giyinsene Aron! Seninle bir şey konuşacağım." Adım sesleri duyuyordum fakat adımlar uzaklaşmak yerine yakınlaşıyordu.

"Utanıyor musun küçük kızıl?" Kulağıma söyledikleri huylanmama neden olmuştu.

"Soyunuk olan sensin ve bu durumda senin utanman gerekmez mi?" Güldüğünü duydum.

"Ben halimden gayet memnunum."

Sinirle arkamı döndüm. Yakınlıktan dolayı biraz afallasam da kendimi toparladım. "Git üstünü giyin. Ciddi bir şey konuşacağım ya!"

İki elini de havaya kaldırdı ve geriye doğru adım attı. "Tamam hırçın kızıl. Giyinip geliyorum hemen." Giyinme odasına gittiğinde odasını inceledim.

Her şey grinin en koyu tonundaydı. Saten yatak örtüsü, komodin, perdeler, koltuklar, halı her şeyi gri renkteydi. Bu adamın gri takıntısı vardı belli ki. Zaten kıyafetleri de ya siyahtı ya da gri.

Aslında koyu renkleri ben de severim. Özellikle de siyah. Buna rağmen giyimim de renkli olmayı tercih ederim. Zaten hayatımdaki sorunlar yeteri kadar karanlıktı, hiç olmazsa üstümdekiler aydınlık olsun değil mi?

"Sanırım odamı beğendin." Yanımda beliren Aron korkmama neden oldu. Yine!

"Bunu yapmayı kes artık." Anlamamış gibi yüzüme bakıyordu. "Sessizce gelmeyi."

ÇÖZÜLEMEYENLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin