On dokuz yaşında hayatının sırlarla dolu olduğunu, geçmişinin gerçeklerini öğrenen genç bir kız...
İçinde harmanlanan intikam ateşini söndürmek için boyut değiştirir. Bu yolda neler yaşadığını hep birlikte öğrenelim.
#1 Bilimkurgu. 21.08.2022
#2 Aşk...
Aşağıda bölümle ilgili görseller var. Okudukca daha iyi anlayacaksınızz.
Bölümü oylamayı ve yorum yapmayı unutmayınn. 🍒
Kefiyli okumalar. 🦋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
"Ne oldu, Ria?"
"Eve girelim. Burada konuşmamız güvenli olmayabilir."
"Ona katılacağım aklıma gelmezdi ama, haklı. Gidelim." Ria'nın sözlerinin ardından Aron kafasını gökyüzüne doğru kaldırdı ve iki yana salladı.
Fazla beklemeden Ria'nın peşine takıldım. Arkadan Aron'un geldiğini duyabiliyordum. Kapıya ulaştığımızda direkt eve girip salona yöneldik.
Noah şöminenin önündeki koltuklardan birine oturmuş bizi bekliyordu. Yüzünde bir ciddiyet hakimdi. Bizi fark ettiği gibi bakışlarını şöminenin ateşinden ayırmıştı. Yanına vardığımızda hemipiz deri koltuklarda yerimizi almıştık.
Ria konuşmaya başladığında dikkat kesildim. "Nora, hatırlıyor musun geçitten geçmeden önce bir adam öldürmüştüm."
Sözleriyle birlikte anılar bir şerit gibi gözlerimin önünden geçti. Evet, hatırlıyordum. Hem de her zerresiyle.
"Evet, hatırlıyorum ama neden soruyorsun?"
"O adam bir insan değildi, Nora."
"Ne?" Yaşadığım şaşkınlık sesime de yansımıştı. "Nasıl değildi?"
"Otoparktan çıktıktan sonra aniden arabamızın önünde belirmişti ya." Hatırladığımı belli etmek amaçlı kafamı salladım. "O andan itibaren onun insan olmadığını anladım. Hiçbir insan araba kullanmadan bize yetişemezdi." Nefeslendi. "Ve ben ortada bir araba gördüğümü sanmıyorum."
Kafam allak bullak olmuştu. İnsan değilse neydi o zaman? Hem o zamandan beri biliyordu ve bana söylememişti. Yine bir sır, yine benden saklanan bir olay daha.
