ÇÖZÜLEMEYENLER

Bölüm Dört: Beklenmedik.

Hellooo!

Sonunda yeni bölüm geldiii!

Yıldıza dokunmayı, paragraf aralına yorum yapmayı unutmayalımm. 🍒

Keyifli okumalarrr🦋.

*

Merdivenlerden yavaş adımlarla iniyordum. Duşun ardından vücudum rahatlasa da, ayağımın altındaki yaralar her adımımda kendini belli ediyordu. Dayanılmayacak gibi değildi, fakat kendini unutturmuyordu da.

Nihayet merdivenlerin sonuna ulaştım ve salondan gelen seslere doğru yürüdüm. Ria ve ailesi de bize gelmişlerdi. "Hoş geldiniz." dedim tok tutmaya çalıştığım sesimle. Ria'nın yanındaki boş alana ilerledim.

"Hoş bulduk Nora kızım. Nasıl hiss ediyorsun?" Jenna teyzenin içtenlikle sorduğu soruya aynı şekilde yanıt vermeye çalıştım.

"Kötü değilim. Sadece biraz yorgun hiss ediyorum." Gülümseyerek beni onaylayan Jenna teyzeden irislerimi ayırdım. Bakışlarımı anneme yönelttiğimde söze girdim. "Kabuslarımda aldığım yaralar gerçek hayatıma taşınmış anne." Pijamamım kolunu yukarıya doğru sıyırdım. Kolumun açık kalan kısmındaki çizikler zaten anlatılmaya gerek duymuyordu. "Ayağımın altında da morartı ve yaralar var. Bunlar normal mi?"

"Aslında büyüler hakkında pek fazla bilgim yok miniğim. Jenna teyzen sana gereken her şeyi anlatacak." Annemin sözlerinin ardından bakışlarım tekrar Jenna teyzenin mavi irisleriyle buluşturdum.

"Kara büyüler evreninimizde yasaklanalı asırlar oluyor. Ama gücün düşkünü olan, gücün kuluna çevrilen bazı büyücüler alacağı cezayı umursamadan kara büyü hala yapmakta. Genelde ölüm cezasına çarptırılıyorlar." Konuşmasına ara verib bardağındaki sudan yudumladığında duyduklarımı zihnime not etmeye başladım.

"Sana yapılan büyü zehir yolu ile vücuduna aktarılmış. Zihin kontrolu için yapılır. Çok tehlikeli bir büyüdür. Kişiye sürekli kabuslar gördürerek arafta kalmasına neden oluyor. Gerkeçlik ve kabus arasında kalan insanın zihnine giriliyor ve istediğin gibi yönete biliyorsun." Kendi iradenin başka birinin ellerinde olması düşüncesi gerilmeme neden oldu. Bunu fark eden Jenna teyze bir kaç saniye bekledi ve ardında devam etti.

"Vücudundaki yaralara gelecek olursak," biraz öne doğru eğildim ve dirseklerimi dizlerimin üstüne koyarak dikkatle dinledim. "Bunlar normal şeyler. Fakat hemen öylece iyileşemeyeceksin. Biraz beklemen gerekecek. Eğer kabuslarında azalma olmazsa bana söyle."

Kafamı salladım. Kaşlarım istem dışı çatılmıştı. Bunu kimin yaptırdığını anlamak için zeki olmaya gerek yoktu. Pamir yaptırmıştı. Bu herife olan öfkem günden güne artarken içim ateşin yakınlarımı da, kendimi de yakıp kavurmasından korktum bir an.

"Bunu yapmakta amacı ne ola bilir? Öldürmek istemediği belli çünkü elinde fırsat vardı." diye sordum.

"Henüz bizde bilmiyoruz. Ama dikkatli olmalıyız. Pamir'in neler yapa bileceğini az çok biliyoruz." Geldiğinden beri sessizliğini koruyan Ria beni yanıtlayan kişi oldu.

"Güçlerimi geliştirmek istiyorum. Olası bir tehlikede kendimi korumam gerek."

"Buna gerek yok Nora. Biz seni koruruz. Zaten en kısa zamandan buradan taşınacağız." Babamın keskin ses tonuyla sözledikleri sinirlenmeme sebep oldu.

"Ne demek taşınacağız? Benim bundan niye haberim yok? Ayrıca her zaman yanımda olmuyorsunuz ve olaylardan sonra gücümü geliştirmem şart." Aynı tavırla babamı yanıtladığımda onunda kaşlarının çatıldığını gördüm.