My two faces

Rozdział 7.

Poprawiłam czarny materiał sukienki, który bardzo przylegał do mojego ciała. Patrzyłam na swoje odbicie, zastawiając się, czy na pewno wyjście do klubu było dobrym pomysłem. Wiedziałam, dlaczego tam szłam i trudno było mi przed samą sobą się przyznać, że to wszystko przez sms Fabiana. Nie potrafiłam wybić sobie jego z głowy, a na dodatek do głowy wpadł mi pomysł, by spędzić z nim wieczór. Na szczęście w ostatniej chwili odnalazłam zdrowy rozsądek i powstrzymałam się od głupiego ruchu w jego stronę.

Westchnęłam i przejechałam kilka razy czerwoną szminką po ustach. Uśmiechnęłam się do odbicia, ponieważ podobał mi się widok, który widziałam. Może nie byłam ideałem, lecz miałam dość wysoką samoocenę i lubiłam swoje ciało. Podobały mi się moje dość małe piersi, lecz za to bardzo duże i zaokrąglone biodra. Zielone oczy też mi się podobały, podobnie, jak ciemno - blond włosy, które sięgały mi do połowy pleców i lekko się kręciły.

Cholerka, sama siebie bym wyruchała.

Po chwili parsknęłam przez tą głupią i śmieszną myśl, a następnie wyszłam z łazienki i skierowałam się do wyjścia. Chwyciłam białą torebkę, pakując do niej telefon i wyszłam z mieszkania, zamykając dokładnie drzwi. Zarzuciłam włosy na ramię i weszłam do windy, zjeżdżając na sam dół. Wychodząc z windy, zobaczyłam znaną mi osobę.

– Cóż to się stało, że chcesz iść do klubu? – spytała się blondynka, patrząc na mnie ze zdziwieniem, ale również z małym uśmiechem na twarzy – Stało się coś? – uniosła brew do góry, a ja od razu pokiwałam przecząco głową.

– Nic takiego – mruknęłam, witając się z dziewczyną pocałunkiem w policzek – Mam ochotę się napić – dodałam, a dziewczyna uniosła podejrzanie kącik ust – No nie patrz tak na mnie! – krzyknęłam, parskając później śmiechem.

– Gdzie chcesz jechać? – spytała Eva, zaplatając ręce za piersiach. Zrobiłam to samo i chwilę się zastanawiałam, aż do głowy wpadł mi pewien pomysł.

– Tam, gdzie zawsze – odparłam, a usta dziewczyny rozciągnęły się w szerokim uśmiechu. Kiwnęła głową i skierowałyśmy w stronę centrum.

Eva już po moim uśmiechu mogła stwierdzić, gdzie chciałam spędzić dzisiejszy wieczór. Jeszcze pół roku temu często chodziłyśmy do jednego klubu, który znajdował się w centrum Manhattanu. Spędzałyśmy tam prawie połowę nocy każdej soboty, dobrze się przy tym bawiąc. Lecz w końcu odpuściłam sobie zabawy i zaczęłam chcieć ustatkować się. Przez dwa lata wyszalałam się na tyle, by chcieć już założyć rodzinę.

Ale prawdę mówiąc nie zamierzałam się tam dobrze bawić. A może i chciałam, lecz wiedziałam, że takie rzeczy już mi się znudziły i nie umiałabym cieszyć się chwilą tak, jak wcześniej. Szłam tam tylko z jednego powodu, którego się wstydziłam. Nie mogłam przestać myśleć o wiadomości, którą wysłał mi Fabian, więc stwierdziłam, że wyjście do kubu było dobrym wyjściem.

Nawet nie wierzyłam w to, że dzięki temu udałoby mi się przestać myśleć o brunecie. Ja po prostu wmawiałam sobie, że dzięki alkoholowi i głośnej muzykę zapomniałabym o człowieku, który nie dawał mi spokoju.

                                    ***

Do domu wróciłam koło drugiej w nocy. Z cudem weszłam po schodach i nawet nie wiedziałam, dlaczego nie skorzystałam z windy. Dotarłam do drzwi, po czym kilka sekund usiłowałam trafić do zamka w nich, co dopiero po dłuższej chwili mi się udało. Oświeciłam światło, które oświeciło cały korytarz i kawałek salonu. Na giętkich nogach weszłam do salonu i zrzuciłam z siebie szpilki oraz torebkę na kanapę. Oparłam się plecami o oparcie i przymknęłam oczy.