You All Over Me ('La Magie' Book 2)

Sulit

2016 Malacañang

"Bonget! Hurry up naman! Ang bagal naman nito parang pagong! Bilisan mo at malelate na tayo sa oath taking ni PRRD"

Naiinis na bulyaw sa akin ni Manang Ime.

"Oo ito na. Hwag ka naman pahalata na excited ka! Gusto mo lang makita si PRRD eh!"

Asar ko sa kanya kaya bigla akong nakurot sa tagiliran.

"Wala ka ng paki dun! Tara na bilisan mo"

Manang said sabay lakad ng mabilis papunta sa main hall.

At dahil nagmamadali na siya, wala na din akong nagawa kundi bilisan ang paglalakad ko.

I was trying to catch up with her when suddenly, my phone rang.

When it did, agad ko namang dinukot sa bulsa ko para sagutin habang tuloy pa din sa paglalakad.

I looked at my phone while walking fast when I suddenly bumped into someone.

"Araaay!! Dahan dahan naman sir baka madapa ka niyan!!"

Biro niya sa akin.

When I looked to see who it was, halos mapako ako sa kinatatayuan ko.

It was PRRD's favorite child.

The apple of his eyes.

Mayor Inday Sara Duterte.

I know I've seen her in person before during the late senator's burial pero ngayon ko lang siya nakausap.

She was wearing a royal blue gown with her hair cut short and damn! She's so gorgeous.

Ang ganda sobra.

I was so mesmerized by her aura na hindi ako nakapagslita agad.

Then she spoke again.

"Mr Marcos!! Oi!! Tara na baka ma late tayo sa oath taking"

She told me.

"Ah oo. Pasensya ka na mayor sa sobrang pagmamadali ko nabangga tuloy kita."

I apologized.

"Aysus, para yun lang. It's okay, by the way nice meeting you. Bongbong diba?"

Sabi niya sabay abot ng kamay sa akin.

"Ah.. yes nice meeting you mayor"

Sagot ko sabay tanggap naman sa kamay niya.

I didn't know why but my heart started pounding.

Para akong kinakabahan na ewan.

She's so soft spoken.

Ibang iba sa mga napapanood at naririnig ko sa balita.

Bukod sa napakalambing ng boses, napaka palangiti pa.

That was the moment I felt something.

Nung una ko kasi siyang makita, I only saw her face. Nakasimangot at di nagsasalita.

Now I see her differently.

Kahit saglit lang ang pag uusap namin na yun, hindi ko na siya makalimutan.

Ang dating dumaan lang sa mata, tumambay na sa isip ko.

At di rin nagtagal ay naging bukambibig ko na.

Lagi ko na siyang tinatanong kay Manang.

Napadalas na din ang pagsama ko sa Davao.

All because I wanted to have even a brief interaction with the woman who captured my eyes, my thoughts and my words.

I knew that she was already married but I couldn't help it.

Sa totoo lang, kontento na akong makausap siya kahit sandali lang.

Para sa akin, a few seconds of conversation with her was worth it.

Sulit na sulit ang pagod.

Kahit pa ilang oras ang binyahe ko makarating lang ng Davao.

Sara Duterte..

The woman I admired for so long.

Ang babaeng kahit sa panaginip ay hindi ko inasahang mamahalin din ako.

Who would've thought that after 6 years of waiting, mapapansin at mamahalin din niya ako.

Mahal na mahal..

Minahal...

Ng sobra..

But I broke her heart.

I hurt the woman na matagal kong pinangarap at hinintay.

Ngayon wala na.

Masaya na siya.

Back in her husband's arms.

At tanggap ko na na kahit anong gawin ko, hindi ko na siya mababawi pa.

**
🎶Going back to the corner where I first saw you🎶