Sara's POV
"Jusko grabe naman matulog tong si Sandeng! Alas dyes na ng umaga di pa rin nagigising." I told myself when I saw Sandro sleeping in Diara's room.
Sa sobrang pag iinarte kasi ni Diara kanina ay napuyat na din si Sandro sa kakabantay. Ang cute nga ng magkapatid ng maabutan ko.
Nakahiga si Sandro sa kama pero nasa crib ang isang kamay at halatang inumaga na sa kakatapik sa kapatid nya.
No doubt he really loves Diara and I'm so happy.
So to make it up to him, naisipan kong ipagluto siya ng breakfast bago siya umuwi.
After cooking, I decided to wake him up so I went to the side of the bed and slightly leaned forward to shake his arm.
"Sands??.. wake up! Jusko anong oras na oh" mahinang tawag ko sa kanya pero parang di naman nagigising.
So I tried again this time, mas malakas.
"Sandro!! Hoy!! gising ka na!" sabi ko habang sunod sunod ang pindot ko sa pisngi niya.
As I was doing that, nagulat nalang ako ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko
before he slowly opened his eyes and spoke"Hey! Aray naman! makapindot parang doorbell ah!! Good morning" biro niya habang hawak pa din ang kamay ko na tawang tawa.
For some reason, bigla akong na conscious kaya nahila ko agad ang kamay ko.
To my surprise, he didn't even flinch. Yung parang wala lang talagang malisya sa kanya.
So because of that, I didn't think much of it.
Hindi din naman kasi talaga ako malisyosang tao. So like him, I just acted normal.
Sure nag confess siya sa akin dati na gusto niya ako, but things have changed now.
Ngayon, he's nothing but a supportive son to Bong and a dear friend to me, and I trust him.
To avoid being awkward, I spoke
"Ayun! sa wakas ay gising ka na din! halika na para makakain na tayo. I'm hungry.. kanina pa kita hinihintay magising." biro ko
Napangiti naman din ang Sandeng and after fixing himself, sinamahan niya na din ako mag breakfast.
As he sat in front of the dining table, he spoke again.
"Thanks for the breakfast Sara. After this uwi na muna ako. May date pa ako eh but If you need anything just call me ok?" nakangiting sabi niya.
So I replied
"Ay naks! date ha..good for you. nakakahiya naman! pero sige, tatawagan talaga kita pag nagpasaway na naman si Diara ha.. Thanks Sands.. Kung wala ka, hindi ko na alam ang gagawin ko lalo nat kayo lang ni Bong ang nakakapag patahan ng mabilis sa batang yun.. Ay speaking of Bong, let's check the TV baka nakarating na yun. Wala pa kasi akong message na natatanggap eh" Sabi ko sabay tayo para paandarin ang TV.
At di nga ako nagkamali.
As soon as I turned it on, I saw Bong doing his speech infront of the international leaders.
Halos maiyak na ako sa tuwa when I saw how amazing and well thought his speech was.
I was so proud of him.
Parang nag chi cheer na ang utak ko especially when he recieved a standing ovation from the crowd.
Habang pinapanood ko siya, hindi ko maiwasang mapa comment.
"You are amazing my Ferdinand. Sabi ko sayo mahal kaya mo yan eh" nakangiting sabi ko sa sarili ko.
I was so excited to congratulate Bong kaya nung makita kong pababa na siya sa platform, I quickly grabbed my phone para i message siya.

BINABASA MO ANG
You All Over Me ('La Magie' Book 2)
FanfictionDue to insistent reader demand, here's the book 2 of La Magie Here's a playlist for you... 'YOU all over ME' by PastTimeAuthor https://open.spotify.com/playlist/6wdXGht6ey94UFtAS73BgD?si=SwLB0e42THWrjDdGAMHOyA&utm_source=native-share-menu