You All Over Me ('La Magie' Book 2)

Friends

"Hi Mahal.. Alam mo bang miss na miss na kita? I miss everything about you and I still love you. Pakiramdam ko nga mas mahal pa kita ngayon eh.. I love you, our daddy boss."

**

Just when I said that, my eyes widened when I saw Bong's cheek move.

Sa sobrang gulat ko, di ko na napigilan.

Bigla ko siyang nasampal.

And yes, feeling ko mejo malakas kasi tumunog eh.

"Hoyyy!! Anobaaaa!! Ayan ka na naman sa tulog tulugan style mo eh!!" I exclaimed as my face turned red.

When I did that, biglang napabangon si Bong.

Pero imbes na umaray, natawa pa siya.

Then he spoke.

"Wala naman akong narinig eh. Teka may sinabi ka ba? Pakiulit nga"

He said  with a giggle.

"Ayy wala! Wala akong sinabi. May lamok kasi sa pisngi mo! Sorry masakit ba?" I asked para change topic agad

"Masakit? Ahh hindi naman.. hindi masyado. " He answered as he continued to giggle.

Nung makita kong namula ang pisngi ni Bong sa sampal ko, bigla naman akong nakonsensya so I apologized.

"Sorry.. kaw kasi eh!!.. teka asan na ba si ES? 10 pm na ah! Nakatulog na tayo at lahat wala pa din!! Teka check ko nga sa labas. " I told him sabay tayo.

"Wait.. wag na ako na! Ano ba yang ibibigay mo?" He asked

"Ah yung mga endorsements para sa department ko." I answered.

"Ah ganun ba? Sige akin na. Ako na magtatago para makapagpahinga ka na. Gabi na din kasi lika, hatid na kita. " He said in a sweet tone.

Which I politely declined.

"Wag na Bong. Dideretso na kasi ako sa airport. Uuwi na ako agad ng Davao. Aalis na kasi ako bukas. " Mahinang sagot ko sa kanya.

I knew that Bong still wanted to spend some time with me pero dahil hindi naman na pwede, I just decided to push through with my plans of going home to Davao.

Mas mabuti ng umiwas. That's what I thought.

Then he answered

"I understand. Sige hatid nalang kita sa airport. Ok lang ba? I just wanted to make sure na safe kayo ni baby." He asked

Ang totoo, konti nalang talaga, malapit na akong bumigay. Grabe kasi makatingin tong Bonget na to parang tagos hanggang kaluluwa.

Lakas magpa konsensya ng mga mata niya.

No doubt that he has the most expressive eyes.

Pero hindi talaga pwede so I did my best to control myself.

The moment I give in, I know that Bong will drop everything for me and Diara.

Hindi pwede. Lalo na ngayon na unti unti na naming naayos ang mga pagkakamali namin sa mga pamilya namin.

And Mans..

Naawawa ako sa asawa ko.

Kaya hindi na pwede.

Malabo na kaming magkabalikan ni Bong.

Siguro mas mabuti na din talagang sa Amerika muna ako para sa ikabubuti ng lahat.

So for the last time, pumayag na din akong magpahatid sa kanya.

"O siya tara. Let's go!" I told him with a smile.