She's An Alcantara

Thirty Five

Yuna's POV 

"Madam ano po yung style na gusto nyo for your graduation?" tanong ni Ms.Eya which is my make up artist ngayong graduation.

"I better go with light make up Ms. thank you" saad ko and checked the time on my phone, it's 7:45 am at kailangan nasa school  na kami by 9.

Nagsuot lang ng simple white dress na above the knees at nilugay ang buhok ko, I just want to be simple.Maya maya pa ay nag ring ang cellphone ko and mom's name flash on the screen so I immediately answer.

"Mmm mom" 

"Congratulations baby!! We're so proud of you! We'll do our best na mabilis na makabyahe so we can attend ha, we love you" medyo napatawa ako sa tono ng boses ni mommy.

"You can take your time mom, nandito naman si Sean" sabi ko but I heard them laugh na mukhang nang aasar.Okay naka loud speaker si mommy!

"Look likes you've moved on from that runaway guy with you're handsome boy best friend" rinig kong sabi ni Tito Dwayne.

"Tito come on! It's not like that!" 

"Okay? hahaha!" napailing nalang ako before ending the call.

Nanood lang ako sa youtube while hinihintay si Sean dahil susunduin nya daw ako.Maya maya pa ay dumating na sya with a bouquet of flowers.

"Okay?" saad ko habang nakangiting tinanggap ang flowers.

"Congratulations Yuna" he said and tap me on my head.

"Congratulations din" sabi ko.

We arrived at the school ng 9:45 dahil kumain pa kami ni Sean sa restaurant, tinext na din ako ni mommy na malapit na sila sa airport.

"After this saan mo gusto pumunta to celebrate?" Sean asked.

"Wala gusto ko nalang mag stay sa bahay and celebrate with you guys" sagot ko at inayos ang buhok ko ng kaunti.

"Ms.Yuna and Sir Sean baka daw po okay lang sa inyo magbigay ng speech mamaya dahil kayo po yung may pinakamataas na rank sa school" nagulat ako sa sinabi ni Mrs.Roquez.

"Sure" nakangiting sagot ni Sean na tinanguan ko nalang din.

Nang makaalis si Mrs.Roquez ay napahawak ako sa dibdib ko dahil iniisip ko pa lang na I will stand in front of them all kinakabahan na ako.I heard Sean chuckled kaya napatingin ako sa kanya, parang natutuwa sya sa reaction ko kaya tinignan ko sya ng masama.

"Funny?" walang emosyon kong saad pero nagulat ako ng hawakan nya ang kamay ko.

"I just find you cute, by the way wag kang kabahan nandoon din naman ako" he said trying to comfort me so I convinced myself na kaya ko.

Maya maya pa ay pinatawag na ang lahat para pumunta sa gymnasium at pinaliwanag ang seating arrangement at dahil valedictorian at salutatorian kami ni Sean ay pinaupo kami sa unahan.Nanlalamig ang kamay ko at halos pinapapawisan ako and then my stylist noticed that so binigyan nya ako ng mini fan.

Maya maya pa ay nag start na ang emcee sa pagbibigay ng mga speech and paglalahad ng mga names ng professors na naka assign each year level.Pero natigil bigla at gulat na nagtayuan ang mga professors at ang dean habang nakalingon sa entrance at nagulat kami ng magtayuan na din ang students kaya curious na nagkatinginan kami ni Sean bago humarap sa entrance at napangiti kami ng makita sila mommy, kompleto with Tita's and Tito's mukhang dumiretso muna sila dito bago umuwi.

"Greetings for Mr. and Mrs.Alcantara" saad ng Dean na nag take over sa mic na tinanguan lamang ni daddy at luminga linga sila para hanapin kami kaya kumaway ako para makita nila and as they saw it they smiled and immediately went here.

Agad nila kaming niyakap isa isa at binati ng paulit ulit.Maya maya pa ay nagpatuloy ang programa at natapos na kaming bigyan ng diploma at tinawag na kami ni Sean para magbigay ng speech at habang paakyat ako ng stage ay halos nararamdaman ko ng lumabas ang puso ko dahil sa sobrang kaba na nararamdaman ko.

Pinaupo muna ako katabi ng Dean at pinauna na muna si Sean sa paglalahad at habang nagsasalita sya ay biglang sumikip ang dibdib ko, naaalala ko ang mga pangyayari mula sa unang pasukan hanggang sa matapos.

Maya maya pa ay hindi ko namalayan na tapos na pala si Sean sa speech nya kaya tinawag na ako.

"Good morning ladies and gentleman, Standing in front of you is Yuna Alcantara" pagkasabi ko palang noon ay nagpalakpakan sila kaya tumigil ako saglit at ng humupa na ay huminga ako ng malalim.

"To be honest sobrang dami kong memories sa school na ito, good and bad things happened na talagang hindi ko inexpect.. but all of that thought me to be mentally strong, for me to face the circumstances in the future so easily" napangiti nako ng mapait habang bumabalik ang mga ala ala naming dalawa sa school na ito.

Naglahad pa ako ng iilang speech bago ako natapos at nagpatuloy ng maayos ang graduation, balak nila mommy bumalik sa Korea with us next week para turuan na din ako mag handle ng company.Nagkaroon pa ng photo shoot at halos walang katapusang greetings.

"Tara" yaya ni Sean para pumunta na sa bahay at mag celebrate pero umiling ako at ngumiti.

"Mauna ka na, may pupuntahan ako saglit" saad ko at mukhang naintindihan nya na gusto ko munang mapag isa.

Wala na masyadong tao dahil alas singko na ng hapon and iilang staffs na lang dahil nagliligpit.Naisipan kong pumunta sa rooftop.Pero bakit parang habang nahakbang ako pataas ay ang bigat bigat ng paa ko, nakakaramdam din ako ng hilo at parang naninikip ang dibdib ko.Nagulat ako ng hindi sinasadyang napaluhod ako sa sahig at parang nawawalan na ako ng lakas na tumayo.

And then I found myself lying here in the ground before everything went black.

---------------------------

Dahan dahan kong iminulat ang mata ko at napakunot ang noo sa pamilyar na amoy ng kwartong ito, pati na ang paligid.Napahawak ako sa ulo ko at dahan dahang umupo para makita ng maayos ang lugar.

"W-Where am I-" natigil ako at bumilis ang tibok ng puso ko.Bigla nalang namuo ang luha sa mga mata ko at nanlalamig ang kamay ko.

Agad akong umalis sa higaan at tumakbo palabas ng kwarto.I saw a man sitting properly at the sofa drinking some coffee.

"I-It can't be.." pabulong kong sabi.Sinampal sampal ko ang sarili ko dahil baka nanaginip lang ako but I'm not.

Lumingon sya sa akin at dahan dahang ngumiti na parang walang nangyari.Tumayo sya at nilapag ang kape nya sa center table bago lumapit saakin at dinapo ang kamay nya sa noo ko.

Doon na nagsimulang tumulo ang luha mula sa aking mga mata at ni hindi ako makapagsalita, hindi ako nagalaw habang nakatitig lang sa kanya.

"You're not sick anymore? What a relief" sabi nya at umaaktong walang nangyari.Patuloy lang ang pagtulo ng luha sa mata ko.

Gustong gusto ko syang yakapin pero hindi ako makagalaw..

A-Ano to?

***********************

TO BE CONTINUED....

A/N;

okay! how's this chapter guys? our Genesis is finally back!