Lillian: Özür dilerim..Sevgilim.Lillian son kez gülümseyerek bana bakıp gözlerini kapatıyordu.
Gözlerini kapatmasıyla hayatımdaki tüm renkler gitmişti her şey simsiyahtı.
Bu acı bana bir şeyi hatırlatmıştı..
"Anne?..Uyan anne..Çok korkuyorum."
"Sakın kahvaltını yapmadan çıkma..oğlum"Yıllardır atlatamadığım bu acının üstüne tekrardan bir acı eklenmişti.
Bu sefer sevdiğim kadın gözlerimin önünde ölüyordu..Her şeyden çok sevdiğim iki kadın artık hayatımda değildi.
Tekrardan karanlığa hapsolmuştum.Eddie: Lillian uyan..Canım çok yanıyor..Uyan Lillian yalvarırım!
Bağırmalarımı duyan Bay Argent'la göz göz geldiğimizde utancımdan başımı aşağıya indirmiştim.Onun kızını koruyamayan bir ucubenin tekiydim.
Chris: Hayır..Bu gerçek değil olamaz..Kızım uyansana..
Eddie: Lillian senin sözünden çıktığı için çok üzgün..sen haklıydın.
Bay Argent elini Lillian'ın yüzüne koyup yavaşça Lillian'ın yüzünü okşuyordu.
Chris: Ne kadar da güzel bir kız değil mi?Hayatım boyunca ilk kez onu böyle yakından görüp ona dokunuyorum..Ben kızımın saçını bile okşayamadım bir kez bile öpemedim onu.
Bay Argent Lillian'ın alnına ufak bir öpücük bırakıp gözyaşlarını serbest bırakmıştı.
Chris: Korkaklık etmedim Lillian sonunda yapabildim..Bende senin gibi korkusuzum artık.
Herkes Lillian'ın bedeninin başına toplanmış bir şekilde dururken Steve'in bir anda arabayla evin bahçesine girmişti.
Steve: Eddie hemen arabaya binin hastaneye yetişmemiz gerek.
Lillian'ı yavaşça yere bırakıp üstümdeki ceketi çıkartmıştım. Çıkarttığım ceketi Lillian'ın karnına bağlayıp kanaması olan yere sıkıca bir baskı uyguladıktan sonra Lillan'ı tekrardan kucağıma alıp arabaya doğru ilerlemeye başlamıştım.
Bay Argent ve Robin'de bizimle hastaneye geliyorlardı.Steve: Nancy!Johnathan! Diğer arabaları siz kullanacaksınız tamam mı?
Hastaneye gelmeyin Bay Argent'ların evine geçin Ethan iyi gözükmüyor.Robin: Steve sürebildiğin kadar hızlı sür lütfen!
Steve'in bir anda gaza basmasıyla evin bahçesinden ayrılmamış bir olmuştu.
Son hızımızla hastaneye yetişmeye çalışıyorduk Lillian'ın çok fazla kanaması vardı ne kadar yarasına baskı uygulasamda pek bir şeye yaramıyordu.Eddie: Dayan sevgilim lütfen..
Robin: Lillian az kaldı Steve senin için o kadar hızlı kullanıyor ki..lütfen uyan.
Lillian'ın ağzından gelen kanları elimle silmeye çalışırken diğer elimlede Lillian'ın karnınını tutup baskı kurmaya çalışıyordum.
Tüm yol boyunca böyle gidiyorduk.
10 dakika sonra hastanenin önüne gelebilmiştik.Chris: Kızım yaralandı acilen yardım edin!
Eddie: Hastaneye geldik güzelim dayan lütfen..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eddie Munson 🤍 Lillian Argent
FanfictionBut when you look at me The only memory is us kissing in the moonlight