İ lost control [Minsung]

1.2

Nasılsınız..
Umarım iyisinizdir ben çok iyiyim tabi okullar açılmayacak olsa
Bol bol oy ve yorum plsss 💙💙💙

[Minho]
Sabah erkenden kalkıp üstümü giydim ve kahvaltı için mutfağa indim. Çoktan hazırdı ve herkes oturmuş beni bekliyordu.

"Günaydın" herkes karşılık verdi ve bende yerime oturdum.
"Bu gün hepiniz hazırsınız değil mi?" Chan hyung söyledi
"Evet hyung bu kadar abartmayın ya alt tarafı arkadaşca yaklaşıcaz bu kadar gözde büyütmeyin" Felix konuştu
"Evet Felix ama arkadaş dediğin kişiler bizim dusmanimiz ve biz bunu görev için yapıyoruz."
"Neyse hadi yiyelim de bir an önce gidelim yoksa geç kalıcaz" jeongin konuştu.

Yemeği yerken Chan hyungun bana baktığını fark ettim
"Hyung bir sıkıntı mı var?"
"Hayır Minho fakat neden bu kadar sessizsin. Normalde böyle değilsin. Uykunu alamadın mı?"
"Pek uyku tutmadı bende uyuyamadım"
"Hiç mi uyumadin"
"Yo hayır bir kaç saat uyudum. Ama sorun yok gayet iyiyim."
"İstersen bu gün okula gelme hasta olduğunu söyleriz?" Jeongin söyledi

Aslında nerden baksan çok iyi fikirdi zaten okula gitmeyi pek sevmiyordum... Fakat jisung ile tanisicaktim bu fırsatı kaciramazdim. Sonuçta bir görevimiz vardı ve ben görev için herşeyi yaparım. Bu yüzden kabul etmeyecektim. Görev için gidicektim. Evet görev için.

"Hayır gerek yok şimdi kahvaltı yaparım yüzümü yıkarım hiç bir şeyim kalmaz. Hadi sizde yiyin bir an önce gidelim."

⏰⏰

Okula geldik ve kardeşlerimi sınıfa bıraktıktan sonra Chan hyung beni de sinifima bıraktı. Sanki ben küçük çocuktum kendim gidebilirdim!

Sınıfa girdim ve önümde oturan çocuğa baktım. Bu Hyunjindi
Cidden aynı siniftamiydik. Hemde önümde oturuyordu. Gerçekten kafamı kaldırıp etrafa baksam iyi olucakti.

Sırama geçerken Hyunjin'in omuzuna pat patladım "Selam"
Sorar bakislarla bana döndü "Selam?"
"Hey hayalet görmüş gibi tepki verme"
"Ne bileyim sınıfta doğru düzgün kimseyi tanımayan Lee Minho selam dedi. Özel hissetmeli miyim?" Kıkırdadı
"Bilmem içimden öyle geldi. Biraz arkadaş olmak istiyorum kötümü yaptım?"
"Yok iyi yaptın. Ee tanismamiza gerek var mı? Ben Hyunjin"
"Seni tanıyorum merak etme önümdeki adamı da tanımıyor değilim"
"Güzel. Neyse hoca geldi sonra konuşuruz Minho" onaylayıp önüme döndüm. Hadi bakalım başlıyoruz.

[Felix]
Jeongin ile sınıfa girip yerimize oturduk. Daha sonra arkamızda oturuna Seungmin ve jisung'a döndüm. Bir anlik dönmem ile şaşırmış olucaklarki tuhaf baktılar.

"Selam" jisung cevap vermedi. Seungmin yanıtladı
"Selam"
"Nasılsınız"
"İyi siz?"
"Bizde iyi" kısa bir sessizlik oldu ve devam ettim.
"Şey bu gün öğle arasında yemeği birlikte yiyelim mi? Hem biraz daha kaynaşmış oluruz."
"Ne gerek var bu kadar konuştunuz yetmedi mi?" Jisung konuştu. Tanrım o çok şüpheci.
"Ne yani sınıf arkadaşlarımız ile yakınlaşmak istemek kötü bir şey mi?"
"Tamam sıkıntı yok jisung. Tamam birlikte yiyelim. Ama şimdi önünüze dönün ders başlıyor."

Onlar çok şüpheci ve bu yüzden çok dikkatli olmamiz gerek

[Chan]
Çocukları sınıfa bıraktıktan sonra kendi sınıfa gitmek için yol aldım sınıfa girecegimde changbini sınıf kapısının önünde gördüm.
"Selam Changbin"
"Selam Bangchan"
"Nasılsın?"
"İyiyim sen?"
"Bende iyiyim. Ya şey diyicektim öğle yemeğinde bize katılmak ister misin? Hem kaynaşmış oluruz ayrıca kardeslerinde bizimle" AH salak kafam neden böyle dedim ki umarım çocuklar ayarlamistir

"Eğer onlarda varsa olur. Kardeşlerinin hepsi mi orda Felix felan?" Bu adam felix'i nerden tanıyordu ki?
"Evet evet Felix felan orda. Ee geliyor musun?"
"Tamam olur geliyorum."
"Tamam o zaman görüşürüz"
"Görüşürüz"
Bu iş bu kadar. Umarım çocuklar halletmistir tenefüste ilk isim onların yanına gitmek