İ lost control [Minsung]

1.5

Nabersiniz..
Pink venom çıktı
Mutluyum ama beklediğim gibi değildi
Bu cümleyi söylediğim için 1 saatte o kadar çok linç yedim ki..
Amaaan banane. Sözünüzün arkasından olun aşklarım ben arkasındayım ve cidden beklenildiği gibi değildi nakarat felan çok sönüktü
Neyse hikayeye geçelim

[Minho]
Bu gün tenefuslerde ful sınıfta oturdum. Şimdi de son tenefüsteydik yine boş boş oturuyordum. Zil çaldıktan sonra kapıda duran ikili dikkatimi çekti

Hyunjin ve jeongin gayette mutlu bir şekilde sohbet ediyorlardı. Bunların arası bozuk değil miydi yaa. Can sıkıntısından ölmek yerine onların yanına doğu adımladım.

"Naber?"
"A- iyi abi sen"
"Bende iyi. Siz ikinizin napıyorsunuz burda?"
"Hiç sohbet ediyoruz"
"Onu bende görüyorum Hyunjin araniz düzeldi heralde."
"Evet zaten iyiydi bizim aramiz bir şey yoktu."
"Hmm iyi. Ee ne konuşuyorsunuz benide dahil edin canım sıkılıyor."
"Havadan sudan iste çok ta önemli değil"
"Tamam neyse ben gidiyorum o zaman. Sende sınıfına dön jeong. Seni buralarda çok görmeyeyim gayin biri aşık olur hiç uğraşamam sonra."
"Abi sende benim ilişkim olmasın istiyorsun resmen."
"Tabi öyle istiyicem daha küçüksün sen"
"Off abi of gidiyorum ben"
"Hadi çabuk"
Jeongin giderken merdivenlere kadar arkasından baktım
"Jeongini çok kısıtlıyorsun."
"Ne?"
"O kocaman oldu onu salman lazım onun da ilişkisi olsa nolur sanki."
"Üzgünüm Hyunjin ama jeongin bu kime aşık olacağı belli olmaz. Gider düşmanımıza aşık olur. O çocuğu öldürmekten başka çarem kalmaz."
"Neyy"
"Ne ne. Hadi ders başlayacak sırama geçiyorum ben" bunu söyleyip sırama doğru ilerledim. Şu andan itibaren tek istediğim jisung ile buluşmakti

[Hyunjin]
Dersler bitar bitmez jeongin ile anlaştığımız yere gittim. O kardeşlerine okuldan sonra kütüphaneye gidicem demişti. E tabi bende aynısını söyledim.

Anlaştığımız yerde jeongini beklerken. Telefonuma mesaj geldi.

Minik tilkim💗:
5 dakikaya geliyorum
Hoca geç bıraktı
Kusura bakma

Bekliyorum bebeğim 💗

Mesajı görmem ile yüzüme bir gülücük geldi. Jeongin böyleydi işte en ufak hatada(?) Kendini affettirmek isterdi kimsenin kalbi kırılmasın isterdi. Bu yönünü çok seviyordum ama onun kötülüğü için kullananlarda oluyor.

Ben bunlar düşünüyorken jeongin yanıma dogru geliyordu bile
"Geldimm"
"Hoşgeldin sevgilim"
"Hoşbulduk. Ee nereye gidiyoruz."
"Ama önce bir şeyi unuttun sanki"
"Neyi unuttum? Çantam burda kitaplarımıda koydum."
Yanağımı gösterip ona doğru eğildim
"Hee" yanağıma tüy kadar hafif bir öpücük kondurdu. Bunu ne kadar özlediğimi anlatamam.
"O kadar özlemişim ki"
"Bende sevgilim."
"Oo bak sende sevgilim demeye başladın."
"Sevgilim değil misin Hyunjin?"
"Öyleyim öyleyim hadi gidelim."
"Nereye gidicez?"
"Güzel bir kafe buldum. Oraya goturucem seni"
"Daha yeni barıştık ne zaman buldun"
"Barışıcagimizdan emindim ve ayarladım"
"Aferim sana hadi gidelim o zaman"
"Gidelim sevgilim"
Etrafı kontrol ettim ve etrafda kardeşlerimizden kimse olmadığını anlayınca jeonginin elini tuttum ve bulduğum gizli sokaklardan bahsettiğimiz kafeye gittik.

[Minho]
O

kuldan koşar adımlarla çıktım ve bir an önce arabaya binip eve gittim. Hemen eve girdim ve çantami bir köşeye attım
"MİNHO YAVAŞ OLSANA KAFAMA ATTIN ÇANTAYI"

Evet. Attığım o bir yer Chan hyungun kafasiymis

"Özür dilerim ama acalem var"
Hemen yukarı çıkıp duşa girdim. 3 dakikada çıktım. Ve dolabıma saldırdım. 15 dakika uğraşmama rağmen bir türlü bir kombin yapamadım. En sonunda kapının önünden geçen Felix yardımıma yetişti.
"Abi ne yapıyorsun?"
"FELİX çabuk bana yardım et lütfen. Giyicek bir şey bulamadım."
"Tamam tamam sakin ol önce. Sen yine terlemişsin git bir daha banyoya gir bende sana bir şeyler ayarlayım."
Felix'e teşekkür ettim ve banyoya girdim.
Çıktığım da Felix yoktu fakat yatağın üstünde bir kaç kıyafet vardı kolye ve saate varana kadar hepsini hazırlamıştı. Daha önce söyledim mi bilmiyorum ama çok seviyorum canım kardeşimi.