Korku, senin liderin olacak.
Herkesin gerçek yüzü, açığa vuracak.
İhanetler, seni darbeler halinde vuracak.
Her Hafta 1 Bölüm...
Başlama Tarihi - 17 Ocak 2022
Bitiş Tarihi - 29 Ağustos 2022
Bu bölüm önceki bölümün akşamını ve sonraki günlerini anlatıyor. Neredeyse 3000 kelimelik bir bölüm oldu. Doya doya okuyun derim!
Hadi, hiç uzatmadan bölüme başlayalım 💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 22 "İNTİKAM ALINDI"
Gece yarısı kaçtı, bilmiyordu hiçbiri. Bu saatte bisiklet sürmek tehlikeli değildi ama etrafta dolanan dedikodular onları korkutmamış gibiydi. Hepsi toplanmış, koskocaman asfalttan hızlıca geçiyorlardı. Asfaltta çok araba yoktu ama yine de biraz vardı. Arabalar onları kornayla uyarıyordu ama onlar aldırış etmiyor, arabaların önünden geçiyorlardı.
“Sik geçersiniz buradan!” dedi Niki adındaki 15 yaşındaki genç. Ardından arkasındaki arabaya orta parmağını gösterdi.
“Orospu çocukları!” dedi Niki’nin yanındaki Grey. O da 15 yaşındaydı ve Niki ile iyi arkadaşlardı. İkisi de mahallede ucubelik yaparlardı. Herkese sataşır, sonra da kaçarlardı ama onlara tekrar sataşmaya devam ederlerdi.
“Şu asfalttan çıkalım artık. Polisler bizi yakalayacak diye ödüm kopuyor.” Bunu söyleyen kişi, grubun son üyesi Stefan’dı. Bu gruptaki en sakin kişiydi. Tabii tam olarak sakin değil.
“Korkma lan puşt.” Dedi Niki gülerek. “Annemize babamıza şikayet edecek değiller ya?”
“Ya ederlerse?”
“Etmezler! Bulamazlar ki bizim evleri. Hem benim ailem yurt dışındalar. Ev bana kaldı. Yani bize gelseler de hava alırlar.”
“Sen şanslısın, o yüzden için rahat tabii!” Stefan korkuyordu. Ailesine bir şikayet gelecek diye korkuyordu. Eğer ailesine bir şikayet gelirse gruptan ayrılacak ve babasının yanında, bir işte çalışacaktı.
“Olsun,” dedi Niki. “Bu gece bizde kalırsınız, olur biter! Annem ve babamda yok. Keyif yaparız!”
“Unutma, yarın okul var ve annemle babamın buna izin vereceğini sanmıyorum.” dedi Grey.
“Sikerim okulunu,” diyerek bağırdı Niki. “Annemle babam gelene kadar gitmem okula. Sizde gitmeyin.”
“Ya mal mısın? Annem ile babamız var bizim.”
“Ama benim yok?”
“Ama bizim var?” dedi Grey ve Stefan aynı anda. Sonra ikisi de birbirine baktı ve gülümsediler. Arkalarında hâlâ arabalar vardı. Etrafta kornalar çalıyordu ama bu, onların umurunda değildi.
“Çekilin artık şu yoldan!” diye bağırdı bir sürücü. Orta yaşlı bir adamdı ve oldukça sinirliydi. “Ezeceğim sizi en sonunda!”
“Ezsene hadi? Ezik!” dedi Grey ve cebinden küçük bir taş çıkarıp söylenen sürücünün arabasına attı. Adam daha da sinirlendi ve gerçekten de onları ezmeye çalıştı.
