11.bölüm

924 60 8
                                    

Odama doğru hızla ilerlerken elimdeki ilaç kutusundan ses çıkıyordu. Büyücü bir sürü ilaç vermişti.
Tanrı'm İsabell bana neden şekil değiştiren olduğunu söylemedin?!
Odamın kapısını sertçe açarak bağırdım.
"İsabell!"
Odadaki yoğun kokuyla birlikte gözlerimi kıstım. Masamın üstündeki parfüm şişesi devrilmişti ve oda fazlasıyla kokuyordu. Kapıyı arkamdan kapatarak gözlerimi masa ve komidinlerde gezdirdim.
"Saklandın mı kedi?"
Yerlere bakınırken elimdeki ilaç kutusunu yatağa koydum.

"Şekil değiştiren olduğunu biliyorum."
Odadaki yoğun feromon kokumdan dolayı insan formunda olması büyük bir ihtimaldi. Hıçkırık sesi duyduğumda etrafıma bakındım.
Aşağıdan geliyordu. Hızla eğilerek koltuklarımın altına baktım. Oralarda beyaz kedimi göremeyince bir hıçkırık sesi daha duydum. Yatağın yanına çökerek altına baktım.
"İsabell?"
Yatağın altındaki beyaz saçlı, mavi gözlü İsabell'e baktım.
Çok güzeldi.

Elimi ona doğru uzattım.
"Gel buraya pisiciğim."
Yüz üstü yatıyordu ve hıçkırarak ağlıyordu. Yüzü kıpkırmızı olmuştu. Kolundan yakalayarak kendime doğru çektim. Normalde şekil değiştirenler form değiştirdiklerinde çıplak olurlardı. İsabell insan olduğunda yatağımın üstünde duran gömleği giymişti. Derin bir nefes alarak yere oturdum ve İsabell'i kucağıma çektim.
"Ağlama daha fazla."
Vücuduna dokunurken ateşinin fazla olduğunu hissedebildim.
"İlacını içtikten sonra iyileşeceksin."
"Koku-"
Kafası göğsüme düşerken yanağına dokundum.
"Evet, biliyorum. Şuan çok ağır kokuyor."

Feromonlarının kokusu burnuma ulaştığında gözlerim karardı.
Böyle bir koku...
Tanrı'm, Dur! Aklımı kaybediyorum!

Kraliyet KediciğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin