Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🐈
"Bir daha oraya girmeni istemiyorum Matmazel."
Matmazel beni umursamadan önündeki yemeğini yemeye devam ederken sinirle karışık derin bir nefes aldım. Boynumu ovuştururken yerden kalkarak mutfaktan çıktım. Odama doğru ilerlerken her ne kadar istemesem de ders çalışmak zorunda olduğumun farkındaydım.
Batı Dili ve Edebiyatı bölümü ikinci sınıf öğrencisiydim ve yeterince çalışmazsam derslerden geçemeyeceğimi biliyordum.
Odama geçip derslerde not aldığım defteri çıkartırken onun haricinde gerekli olabilecek şeyleri de masanın üzerine bıraktım.
Başlasın bakalım uzun bir ders maratonu.
🐱
Dolu dolu geçen bir üç saatin ardından elimdeki kalemi masaya fırlatarak oturduğum sandalyede gerindim. Sürekli eğik durmaktan tutulan boynumu esnettikten bir yandan da elimle ovuşturuyordum.
Ders çalışırken kullandığım gözlüklerimi gözümden çıkarıp başıma geçirirken işaret parmağımla gözümün köşesini kaşıdım.
Burada bu şekilde daha fazla durmak istemediğimi fark ederek masamın başından kalktım.
Mutfağa geçip kendime içmek için bir şeyler aldıktan sonra Matmazel'e kısa bir bakış atarak balkona çıktım.
Sabahki yaptığından sonra ona trip atıyordum ve o da bunu anlamış gibi sürekli sırnaşmaya yer arıyordu.
Şimdi de peşimden gelmiş, yanıma kurulmuştu. Bacağıma başını yaslarken bu trip atma işini daha fazla uzatmayarak sol elimle bembeyaz tüylerini okşadım.
Bana daha çok sokulup keyifli mırıltılar çıkarırken alt kattan gelen seslerle huzurumuz bölündü.
"Gol be, gol!"
"Hadi lan oradan! Golmüş."
Bir şeyin atılma sesi geldi daha sesi geldi.
"Hiç gol görmemiş olsak inanacağız."
"İnan aslan parçası, inan."
"Görmemişin bir golü olmuş, tutmuş şeyini koparmış. Tövbe estağfurullah ya, neler dedirtiyorsun insana."
"Bari de hiç küfür etmemiş olsan."
Anlaşılan alt kattaki balkonun kapısı açıktı. Yoksa bu kadar net bir şekilde seslerin duyulmasının başka bir açıklaması olamazdı.
