"ဒီလိုစကားတွေပဲကြားနေရတာ မင်တကယ်ငြီးငွေ့နေပြီ ဂျောင်ဂု"
"ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရပါ ဂျီမင်ရယ်.. ကိုယ့်ကိုတော့မထားခဲ့လိုက်ပါနဲ့"
"အဲဒီဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရ'ဆိုတဲ့အထဲမှာ ဦးလေးကိုလွန်ဆန်နိုင်ပါတယ်'ဆိုတာမျိုး မပါဘူးမယ့်လား.."
"ဟင်းးး" (သက်ပြင်းချသံ။)
"ဦးလေးကဂျောင်ဂုရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ဆိုတာသိပါတယ်.. ဒါပေမဲ့လည်း.."
"ဂျီမင်ပြောတာကို ကိုယ်နားလည်ပါတယ်.. ဦးလေးတို့ကုမ္ပဏီကနေအလုပ်ထွက်လိုက်ပါ့မယ်"
❄❄❄
"ဒါဘာလဲ.. ဂျောင်ဂု"
"အလုပ်ထွက်စာပါ"
"သားငယ်ကြောင့်လား"
"ကျွန်တော်နဲ့ဂျင်ကအဆင်မပြေပါဘူး.. ဒါကြောင့်ကိုယ်ကိုယ့်ကိုသုံးသပ်မလို့ပါ နှစ်ဖက်လုံးအဆင်ပြေအောင်ပါ"
"အင်းမ်.. သဘောကတော့ မင်း,သားငယ်ကိုစိတ်ဆိုးနေတာပေါ့"
"..."
"ဒီလိုတွေးနေရတာမင်းပင်ပန်းနေမှာပဲ..သားငယ်ဆိုးတာကိုသိပါတယ် ငါတောင်သူ့ကြောင့်ခေါင်းကိုက်ရတယ်"
"ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ပြီးပါပြီ.. ဦးလေးကိုအခုလိုပြောရတာ ကျွန်တော်တကယ်အားနာပါတယ်"
"ငါခွင့်မပြုဘူး ဂျောင်ဂု"
"ဒါပေမဲ့.. ဦးလေး"
"ဒါအမိန့်ပဲ!! ဒါမှမဟုတ် ငါမင်းကိုဒီထက်ပိုပြီး တောင်းပန်ရမလား"
"ဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး~ ဦးလေး"
"ဒီကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်က ငါပဲ.. ဂျင်မဟုတ်ဘူး.. ဂျင်ကြောင့်နဲ့မင်းအလုပ်ထွက်လို့မရဘူး.. အလုပ်လုပ်ပေးပါ မင်းလုပ်ရမယ့်အလုပ်တွေအများကြီးရှိသေးတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
ဖြစ်နိုင်ရင်အဝေးဆုံးကိုထွက်သွားလိုက်ချင်ပေမဲ့လည်း အခုထိတော့ဦးလေးရဲ့စကားကိုဆို ဂျောင်ဂုမငြင်းဆန်နိုင်သေးပေ။
"ဘာ!! ဂျောင်ဂုကထွက်စာတင်တယ်"
"ဟေး.. ဂျင်လေး ဒါမင်းကြောင့်ပဲ"
YOU ARE READING
𝖲𝗈𝖿𝗍 𝖥𝗅𝖺𝗆𝖾 [✔]
Fanficငါ့လုပ်ရပ်တွေကပဲ ငါ့ကိုပြန်နာကျင်စေမယ်ဆိုတာ တကယ်မသိခဲ့ဘူး .. ❄