Küçük bir kız olan Lorin Kalender ve Mardin'in büyük bir aşiretinin ağasının oğlu Viran Şahmaran...
Berdel yüzünden iki ailenin de tüm hayatı değişmişti. Henüz küçük olan Lorin kendisini bir anda büyük bir konağın avlusunda buluvermişti. Viran ise t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . . . .
2 HaftaDahaSonra
Şahmaran Konağı'nda günler hızlı geçmeye başlamıştı sanki. Ben daha ne olduğunu anlamadan günler çabucak bitiveriyordu.
Viran'ın kaza yapmasının üzerinden iki hafta geçmişti. Tam tamına on dört gündür tekerlekli sandalye ile hayatına devam ediyordu. Bir yandan ilaçlar, bir yandan fizik tedavi, bir yandan ise kendisini eksik hissetme psikolojisi... Viran gerçekten bu iki haftada çok fazla yıpranmıştı. Onu daha önce hiç böyle görmemiştim. Heybetli bedeni hâlâ varlığını korusa da zayıfladığını ona sarılınca anlayabiliyordum.
Baba olacağı için çok mutluydu, çok heyecanlıydı ama eğer durumu düzelmezse ona yetememekten korkuyordu. Eğer tekerlekli sandalyeye mahkum kalırsa babalık yapamayacağını düşünüyordu. Viran için ne kadar üzülsem de ben de bir sonuca varamıyordum. Yapabildiğim tek şey, bol bol dua etmekti...
Bana gelecek olursak... Bebeğimiz beş haftalık olmuştu. Bir ayı bitmişti bile... Hamile olduğumun haberi ise tüm Mardin'e yayılmıştı. Aşiretten kim haberi alırsa soluğu konakta alıyor, hem geçmiş olsuna hem de kutlamaya geliyordu. İki haftadır evde misafir eksik olmuyordu. Bu konağı ilk defa bu kadar yoğun görüyordum sanırım.
Fakat şimdi daha da ayrı bir yoğunluk hakimdi. Boran öğleden sonraya evlenecekti. Konaktaki herkes hazırlığa koyulmuştu. Konak süslenmiş, yemekler yapılmış, kıyafetler giyilmişti... Nikah da düğün de konakta olacağı için bugün herkes koşuşturma derdindeydi.
