SON AĞIT

11.Bölüm

Hepinize merhaba.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayınız. Sizleri seviyorum.
Keyifli okumalar dilerim.

. . . . .

Karakolda geçirdiğimiz yaklaşık iki saatin ardından Lerzan abiyi oradan çıkartmıştık. Aylin'i ise büyük ihtimalle birkaç saat sonra çıkartacaklardı. Yıllardır orada çalıştığı için sorgusunu uzun tutuyorlardı.

Lerzan abi ise gergin duruyordu. Ben arabanın arka koltuğunda olduğumdan dolayı kaçamak bakışlarımı sürekli ona yönetiyordum. Suskundu ve öylece dışarıya bakıyordu.

Konağa yaklaşmamıza az bir yer kala hafifçe öksürdü. "Beni burada bıraksana." dedi, Viran'a dönerek. Viran ise durmak yerine iyice gaza yüklendi. Lerzan abi kaşlarını çatmıştı. "Duymadın mı oğlum beni? İndir diyorum sana."

"Eve gideceksin." dedi Viran sert bir sesle. "Karının, çocuğunun yanında duracaksın."

"Başlatma şimdi evine." dedi Lerzan abi. Viran alayla güldü ve kafasını iki yana salladı. "Viran!" diyerek sesini yükseltti.

"Karımın yanında kavga etmeyelim istersen." dedi, Viran. "Derdin her neyse sona sakla abi. Şimdi eve gidiyoruz ve sen bugün evden çıkmıyorsun. Narin yengem ve Ezo ile ilgileneceksin."

"Emir mi veriyorsun lan sen bana?"

Viran sert bir hamleyle arabayı durdurduğunda korkuyla gözlerimi kocaman açtım.

"Kaç yaşına gelmiş adamsın edebi adabı ben mi öğreteceğim sana?" dedi, yüksek sesiyle Viran. "Madem sevmiyorsun boşan o zaman! Ne diye kadını üzüp duruyorsun? Sabah kahvaltıda Ezo'nun saçını düzeltirken o kolunu da fark etmedim sanma! Yazıklar olsun sana!"

"Küçüklüğünü bil Viran!" diye bağırdı Lerzan abi. "Sus ve karışma!"

"Öyle bir karışırım ki!" dedi Viran tehdit eder gibi. "Küçüklüğümü falan bilmem, ezilirsin altımda abi. Paşa paşa o eve geri döneceksin, karından da özürünü güzelce dileyeceksin, kızınla da güzelce vakit geçireceksin." dedi ve sert bir soluk verdi. "Pavyonmuş, Aylin'miş!" dedi ve alayla güldü. "Aylin kim lan? Hani Narin'e deli gibi âşıktın? Hani Narin için yakardın tüm Mardin'i? N'oldu lan senin aşkına? İki kadın gördün, biraz gevşedin diye adam mı oldun?"

Kalbim hızlı hızlı atıyordu.

Lerzan abi arkasını döndüğünde bana baktı. "Lorin sen insene bir arabadan." dedi ve Viran'a baktı. "Pek iyi şeyler yaşamayacak çünkü birazdan."

"Dikkatli git eve." dedi Viran. "Oyalanma dışarıda. Malum son zamanlar kimlerin ne bok yediği belli değil." derken imayla abisine bakıyordu.

"Tamam." dedim. "Sen de geç gelme, olur mu?" diye sordum. Kafasını bana doğru çevirdi ve göz kapaklarını açıp kapattı. Dudaklarımı hafifçe oynattığımda çantamı alarak arabadan indim ve konağa doğru yürümeye başladım. Birkaç saniye sonra ise arabanın hareket ettiğine dair bir ses duydum.

Taşlı dar sokakta ilerlerken içimdeki sıkıntı git gide daha da artıyordu. Viran belki Lerzan abiyi yola getirmesini becerebilirdi. Narin abla ve Ezo için çok üzülüyordum. Lerzan abinin affedilecek hiçbir yanı yoktu. Aynı şeyleri Viran bana yapsa ilk yapacağım annemin yanına gitmekti sanırım.