Küçük bir kız olan Lorin Kalender ve Mardin'in büyük bir aşiretinin ağasının oğlu Viran Şahmaran...
Berdel yüzünden iki ailenin de tüm hayatı değişmişti. Henüz küçük olan Lorin kendisini bir anda büyük bir konağın avlusunda buluvermişti. Viran ise t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . . . .
NARİNAKDAĞ
Gözlerimi araladığımda karşılaştığım manzara hafiften irkilmeme neden olmuştu. Ezman, tam karşımdaki koltukta oturuyor ve doğrudan bana bakıyordu. Yerimden doğrulduğumda sırtımı yatak başlığına yasladım ve ben de ona bakmaya başladım.
"Günaydın." dedi o sertliğinden asla ödün vermediği sesiyle.
"Günaydın." dedim ve hafifçe yutkundum. "Sen ne zaman geldin? Duymamışım geldiğini."
"Bir saat falan oluyor sanırım. Ezo uyuyordu, ben de senin yanına geldim."
"Anladım." diye mırıldandım. "Hoş geldin o zaman." dedim.
"Hoş buldum Narin." dedi.
"Bugün Boran'ın düğünü var." dedim bakışlarımı ondan alamazken. "Gitmeyi düşünüyor musun?" diye sordum.
"Düşünmüyorum." dedi net bir ifadeyle. "Saçma sapan bir evliliğin düğününe gitsem ne olur, gitmesem ne olur? Hem gidip de Lerzan ile kavga etmek istemiyorum. Ben uygun bir zamanda Boran'la konuşur, kutlarım." Kafamı yavaşça onaylar anlamda salladım. "Ama eğer sen gitmek istersen seni ve Ezo'yu götürebilirim." dedi.
"Yok." dedim ben de tok bir sesle. "Tüm aşiret oradadır şimdi. Oraya gitsem bir ton laf yiyeceğim. Her ne kadar Boran'ı yalnız bırakmak istemesem de elimden bir şey gelmiyor. Ben de Boran'ı arar ve kutlarım." dedim.
"Sen bilirsin." dedi ve derin bir nefes aldı. "Ne yapıyoruz bugün o zaman? Ezo uzun zamandır doğru düzgün eğlenemiyor. Lunaparka falan mı götürsek?" diye sordu.
Ezman...
"O günden sonra şu konuyu hiç konuşamadık." dedi Ezman. Yeniden ona döndü bakışlarım. "Kararın hâlâ aynı mı? Hiç mi değişmedi bazı şeyler?"
