Küçük bir kız olan Lorin Kalender ve Mardin'in büyük bir aşiretinin ağasının oğlu Viran Şahmaran...
Berdel yüzünden iki ailenin de tüm hayatı değişmişti. Henüz küçük olan Lorin kendisini bir anda büyük bir konağın avlusunda buluvermişti. Viran ise t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . . . .
"Viran mı geldi?" diye sordum şaşkın çıkan sesimle. Hızlıca yerimden kalktım. "Rüveyda, Viran mı geldi gerçekten?"
"Geldi, Lorin." dedi ve gülümsedi. "Şimdi geldi, aşağıda herkes. Hadi, git hemen yanına." dedi.
Kalbim hızlıca çarparken yavaş adımlarla odadan çıktım ve aşağıya baktım. Bakışlarım hemen konağın avlusunu bulduğunda konağın kapısının oradaki kalabalığı gördüm.
En sonunda bakışlarım Viran'ı buldu.
Annesine sarılıyordu.
Bir sabah saçlarımı okşayıp da rüzgar İzlerini sürüp de gidecek, beyaz beyaz Ve güneş aynaya baktığında çizgilerden Yeni bir yüz gösterecek, üzülerek biraz
Gözlerim ânında yaşlarla dolarken öylece durup onları izledim. Herkesle sarıldı, herkesle hasret gidermeye şimdiden başladı Viran. Herkese karşı gülümsedi...
Kaç dakika bu manzaraya baktım bilmiyordum. Hesap edememiştim, akıp geçen vakti. Gözlerim bir an olsun ondan kopmazken hesap edemediğim dakikaların sonunda bakışlarını olduğum yere çevirmesi bir oldu.
Yok olmaz erken daha Biraz geç kalın ne olur Hiç hazır değilim henüz Ne olur baharlarımı bırakın Bir süre daha Hiç hazır değil bana güz
Acılı bir gülümseme sundum Viran'a...
Sevdiğim adama...
Yok, olamaz dur, dur gidemezsin Gözlerimin rengi dur, Bulutlara dönemezsin Yok, alamazsın beni, deli zaman dur Ömrüme o kurşuni renkleri süremezsin
Önce gülümseyen yüzü soldu. Sonra ise âşık olduğum o kahverengi gözleri yaşlarla doldu. Boran'ın kolundaki elini indirdi sonra. Sertçe yutkundu. Boğazındaki o küçük çıkıntının hareketine baktım. Daha sonra mavilerim yine kahveleriyle buluştu. Acı çeke çeke baktım Viran Şahmaran'a...
Oğlumun babasına...
Herkes Viran'daki değişimi fark etmiş gibi bakışlarını Viran'ın baktığı yere çevirdi. Konağın üst katında, onlardan ayrı bir şekilde öylece dururken kendimi bir yabancı gibi hissetmiştim.
Oysa gelen benim kocamdı. Oysa gelen bebeğimin babasıydı. Oysa gelen benim sevdiğim adamdı. Oysa gelen bana kıyamayan o adamdı...
