GİZLİ

BENİM GÜZELİM

Karacanın Ağzından..

Amcam koşarak yanımıza geldi. Sıkıca sarıldı bana. Bende sarılmak istedim ama o gücü kendimde bulamadım. Geri çekilince Azere baktı. Anladı her şeyi anlattığımı. Amcam geri çekilince Azer yanımıza gelip yakasına yapıştı. Korkuyla baktım. Gözlerinde ki öfke şuan için korkutuyor beni..çünkü gördüğüm öfke bizi bir anda tamamen bitirebilir.

Azer: Bütün bunları başından beri niye anlatmadın lan bana! Madem her şeyi biliyordun! Niye bize izin verdin lan! Niye aşık olmama izin verdin!
Yamaç:Yiğenim vardı işin ucunda. Beni bil istedim. Kaç defa engel oldum size! Kalın kafan anlamadı bir türlü!
Azer:Aklım almıyor..yalan bunlar ya! Yalan! Ben bu kadar büyük bir darbeyi kaldıramam! Karaca.. sen değilsin dimi? Bir şey söyleyin susmayın! Ortaya bir bomba attınız! Konuşun!
Karaca:Bendim! Ben yaptım.. Anlattım sana her şeyi.. Her gece geldim buraya ağladım.. Yıllardır kendime gelemiyorum.. Hele işin ucunda senin olduğunu öğrenince kendimden nefret ettim ben..
Azer:Ağlaman hiç bir işe yaramadı ama! Kardeşim gitti. Hemde boş yere!

Ağladım. Elimden başka hiçbir şey gelmedi. Yüzüme baktı. Bana doğru gelince amcam elini Azerin göğsüne koydu. Azer geri gidip düşünmeye çalıştı. Ama ne kadar inkar etse de düşünse de işin sonu bana çıkıyor. Olmuş bir şeyi değiştiremeyiz. Hele geçmiş..ona müdahale edemeyiz. Göğsümde bir ağrı başladı. Aldırmadım.

Nolucaksa olsun. Umrumda bile değil artık. Amcamın arkasından çıktım. Azerin tam önünde durdum.

Karaca:Söylemek istedim sana..ama korktum. Hiç korkmadığım kadar korktum. Beni bırakırsın diye..gidersin diye korktum.
Azer:Ben..bundan sonra seni nasıl eskisi gibi seveyim? Her gece ellerini tutuyorum ben. Seni kaybetme korkusuyla sıkıca tutuyorum ellerini. Gittiğimiz yerlerde evde her yerde! Seni benden almasınlar diye. Kan varmış ama bu ellerde. Hemde en yakınımın kanı.
Karaca:Yapma lütfen..biliyorum zor toparlanırız ama eğer gidersen..bağımız tamamen kopar Azer..kalbimiz arasında ki ince bağ sonsuza kadar kopar gitme..
Azer:Nefes alamam ki senin yanında. İhanet eder gibi hissederim. Hayatımda hiç bu kadar zor durumda kalmadım ben..ama sen beni bugün öyle bir şeyin içine attım ki.. kurtulamıyorum bundan.
Korkuyorum Karaca. Bu seçimi yapmaktan çok korkuyorum. Kabus dimi buda? Uyanacağız birazdan?

Ağlayarak başımı olumsuz salladım. Geri çekildi. Nefes almak istedi ama yapamadı sanki. Ellerini başına vurdu defalarca. Uçuruma bakarak bağırdı.

Azer:Uyandır beni nolur! Bunların gerçek olmasını istemiyorum! Uyandır nolur! Bana bu acıyı yaşatma! Yaşarken öldürme beni nolur!
Karaca:Azer-
Azer:Olmaz ya olmaz! Ben seni seviyorum! Çok seviyorum! Sen benim kardeşimi öldürmüş olamazsın! Olmaz ya! Neden yaptın ya neden! Neden sen olmak zorundasın! Aklım almıyor ya! Bunca yıl kandırmışsınız beni! Koca bir yalana inanmışım. Sende günlerce bu yalana inanmama sessiz kaldın!

Ağlayarak baktı yüzüme. Önüne döndü yine. Dayanamadı dizlerinin üzerine çöktü. Amcama baktım. Gözleri dolu halde izledi Azeri. Yanına gitmek için hareketlendi ama kolunu tuttum. Benim gitmem gerek. Bitecekse de..bizim bitirmemiz lazım.

Yanına ilerledim. Çöktüm onun gibi. Elimi koluna koydum. Gözleri kızarmış halde bana döndü. Usulca nefes alıp konuştu.

Azer:Yapamam Karaca.. Kardeşim..kırılır bana..nasıl bakarım ben onun yüzüne? Sana dokunursam seni seversem..kardeşime ihanet ederim.. Özür dilerim..affet..
Karaca:Affettim..bunu bilerek göze alarak buraya geldim Azer..ayrılmaktan korkuyorum ama yaptığım hata da..bizi içten içe öldürür..
Azer:Neden ya? Çok muydu ki biraz yüzümüz güldü..neden böyle oluyor? Bunları hak edecek ne yaptık biz?
Karaca:Ben tetiği çektiğim gün..kendimi karanlığa hapsettim. Ölürken gözlerine bakan son insan bendim Azer. Çok özür dilerim..yardım etmek istedim ama olmadı..ben o gece onu öldürürken geleceğimi de öldürmüşüm farkında olmadan. Geçmişim geleceğimi öldürdü..