GİZLİ

BİZDEN BAŞKA..

Azerin Ağzından..

Evin kapısından kendimi dışarı zor attım. Kapıyı kapattım hemen. İçerden gelen kırılma sesleri durmazken nefes nefese soluklandım. Korumalar şaşkınca baktı yüzüme.

Azer:Dönün lan önünüze! Kız manyak oğlum! Canımı zor kurtardım!

Hepsi bıyık altından güldü tabi. Ulan Karaca rezil ettin beni adamlarıma. Kapıyı çok az açıp içeri baktım. Yeni bir vazoyu atmaya hazırlanıyordu.

Azer:Karaca tamam bak konuşalım.
Karaca:Benim seninle konuşacak hiçbir şeyim yok! Seni de istemiyorum burayı da! Hele seninle evlenmeyi asla istemiyorum!

Vazoyu atar atmaz kapattım kapıyı. Son anda kurtardım kafamı. Birkaç dakika sonra sesler tamamen durdu. Usulca nefes aldım. Kapıya yönelince koruma geldi.

Koruma:Abi bizde gelelim mi?
Azer:Lan bana bak dalga geçmeyin alırım ayağımın altına!

Gülüp geri çekildi. Kapıya gidip açtım yavaşça. Atılacak bir şey kalmadı herhalde. Etrafa bakınca yerde gördüm. Oturup sırtını koltuğa yaslamış. Öylece yeri izliyor. Yavaşça içeri girip kapıyı kapattım. Yanına ilerledim.

Göz ucuyla olduğum yere baktı. Karşısına oturup ben de sırtımı koltuğa yasladım.

Azer:Evin içinden geçmişsin.
Karaca:Niyetim senin içinden geçmekti ama kaçtın.
Azer:Bu işin geri dönüşü yok Karaca. Anlasan iyi olur. Kardeşimi geri alamadığım sürece sen benimlesin.
Karaca:Senin yüzünden ben hayatımdan oluyorum. O kadar emek verdiğim mesleğimden oluyorum.
Azer:Ben sana onlarla ilgili hiçbir şey söylemedim. Sadece evleneceğiz dedim.

Kafasını kaldırıp yüzüme baktı. Ayağa kalktım. Önüne gidip elimi uzattım. Tereddüt etti. Yavaşça tuttu. Ayağa kaldırdım. Çekti elini.

Azer:Hadi gidiyoruz.
Karaca:Azer seninle evlenmeyeceğim. Ne olursa olsun.
Azer:Zorlaştıracaksın yani.
Karaca:Evlenmek istemiyorum. Ne kadar zorlarsan zorla nikah masasında evet cevabını alamazsın ağzımdan.

Başımı salladım. Kolunu tutup evden çıkardım. Arabaya götürdüm. Binince kapısını kapattım. Cebimde çalan telefonla durup elime aldım.

Azer:Noldu Burak?
Burak:Abi Yamaç Koçovalı eve geldi. Kızı soruyor ne yapalım?
Azer:Ben geliyorum bekleyin.

Telefonu kapatınca Karacaya döndüm. Arabadan yüzümü izledi. Usulca bir nefes alıp korumaya mesaj attım. Arabaya bindim sonra. Konuşmadan sürmeye başladım. Gelsin bakalım Yamaç efendi. Cevabını alınca yüzünün halini göreceğim ben.

Evin yakınlarında yavaşlayıp durdum. Karaca etrafa baktı. Ona doğru döndüm biraz koltukta.

Azer:İki seçenek sunuyorum sana. Ya benimle evlenirsin..
Karaca:Ya da?
Azer:Ya da gözünün önünde babanı alırım senden.
Karaca:Yapamazsın. Çukurda ona zarar veremezsin.

Cebimden telefonumu aldım. Korumayı görüntülü aradım. Selimin yakınlarındaki adamımı gösterdi.

Koruma:Emrini bekliyoruz abi. Emir verdiğin an sıkacak adamımız.
Azer:Bekleyin.

Telefonu Karacaya döndürdüm. Önce gözlerime baktı. Sonra da telefona döndü. Selimi görünce gözleri doldu. Adamımı gördü sonra. Bana döndü hemen.

Azer:Ne kadar ciddi olduğumu anlamışsındır umarım. Ben asla boş konuşmam Karaca.
Karaca:Bu kadar kötü olmayı nasıl başarıyorsunuz?
Azer:Kötülük benden gelmedi sizden geldi unutma.
Karaca:Sevmişler birbirlerini! Niye bu kadar zor kabullenmen!
Azer:Çünkü senin amcan kardeşim dediğim adamı aldı benden!