ARA VERİLDİ. BUNU BİLEREK BAŞLAMANIZI ÖNERİRİM!
Bir kadın düşünün.
Yıllar evvel doğup büyüdüğü yerden, annesinden, babasından, abi bildiği adamlardan ve arkadaşlarından ayrı düşmüş bir kadın...
En kötüsüde bir çiçeğin topraktan koparılması gibi...
Yeni bir kurgu ile sizlerleyim. Bundan önce birçok kurgu yayınlayıp kaldırdım bilen bilir. Ama inanın yayınlandıktan sonra yazma isteğim gidiyor. Umuyorum ki bu hikayemde böyle bir şey olmayacak. Bir de baş karakterimiz olan Maral'ı acaba Alev'in hikayesi yapsam mı diye düşündüm. Onun son zamanlarda yaşadığı zorlukları ele alan bir kurgu mu yazsam dedim. Ama sonra bambaşka bir karakter yaratmak istedim. Açıkçası Alev yaşadıklarını hiç hak etmese de, kendisi de ne yazık ki sütten çıkmış ak kaşık değil.
Şimdi gelelim asıl meseleyee;
Bir wattpad klasiği yapıp başlama tarihinizi alayım: 20/09/2022
Kitabımı nasıl keşfettiniz?
Öyle küfür etmeyin falan demeyeceğim. Şahsıma yönelik bir hakaret veya küfür olmadığı sürece istediğinizi yazabilirsiniz.
Neyse hadi bölüme geçinnnn. Yanlışlarım varsa özür dilerim.
Keyifli okumalar <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Bu hikayenin, sesi duyulmayan her kadının sesi olması dileğiyle.|
1. BÖLÜM "Tanrı'nın Hediyesi"
🍷
Yalnızım anne yalnız Asıl sensin vicdansız Yüreğim kanar durur Sen orada öylece oturur Ağladım Son olmayacağını bile bile hem de Bakmadılar bana Görmediler acımı Duyulmadı asla sesim Ben bir kimsesizim
🖋️
Dolu gözlerimle aynadan kendime baktım. Gözlerim mosmordu, keza dudaklarımda onunla aynı bir tondaydı. Yanaklarım çökmüş, yüzüm ise bembeyaz olmuştu. Ruh gibiydim. Ölü sayılmazdım ama yaşıyor da değildim. Yıllardır aynada gördüğüm bu yüze hâlâ alışamamıştım. Ela harelerimin ışığı sönmüştü sanki.
Zamanında onun bakmaya doyamadığı harelerim...
Elimle hafifçe tenime dokundum, ancak hissettiğim acı yüzünden elimi hızla geri çektim. Gözümden bir damla yaş firar etti. Dudaklarımı birbirine bastırıp kapıya baktım. Cihat'ın duymaması gerekiyordu.
Masanın üstünde duran fondöteni elime aldım. Kenardaki süngere bolca sıkıp, canım yana yana yüzüme yedirmeye başladım. Beni bu hale getiren adama bir kez daha lanet ettim. Beni bu adama mahkum eden babama da bir kez daha kin güttüm. Susan anneme ise yine öfkeyle doldum.
