Esaretin Bedeli | Askeri Kurgu (Ara Verildi)

20. BÖLÜM: Üçüncü Şahsın Şiiri

Selamınhelloooo!! Nasılsınız aşklarım benim. Bölüm dün gelecekti lakin bir aksilik çıktığı için atamadım bunun için çok özür dilerim.

Ben bir karar verdim. Satır arası yorumlar çok az bu yüzden yorum sınırı koyacağım Esaretin Bedeli için. Yalnız bölümle ilgisi olmayan her yorum geçersiz sayılacaktır. Lütfen bana kızmayın emeğe saygı istiyorum sadece 🥺

Medyadaki şiiri dinlemenizi istiyorum kesinlikle aşağıya da şiirin bir dizesini bıraktım. Yine okuyabilirsiniz. Bölümün adı da şiirden geliyor, bu bölüme çok uydu bence siz ne düşünüyorsunuz?

Sınır +150 yorum (emoji, random vb. geçersiz sayılacaktır.)

Lafı daha fazla uzatmıyor ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Oylarınızı ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum. Özellikle yorum yapar mısınız? Ben sizlerin tepkilerini merak ediyorum, yorum görmeyince de bir duvara yazıyor gibi hissediyorum... Lütfen varlığınızı belli edin tospiklerimmm.

Keyifli okumalar.

Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu ağlardım
Beni sevmiyordun bilirdim
Bir sevdiğin vardı duyardım
Çöp gibi bir oğlan ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu ağlardım
Üçüncü Şahsın Şiiri - Atilla İlhan

🎶 Tuğkan - Ele Layık
Seksendört - Ölürüm Hasretinle
Sezen Aksu - Zalim
The Neighbourhood - Softcore

✍🏻

Kafama yavaş yavaş sirayet ediyor intihar düşünceleri
Belki de en iyisi sonsuzluğa yummak gözleri
Şu cılız sıska bedenimi koysunlar tabuta
İşte o zaman belki diner acılarım
Belki son bulur kimsemin işitmediği çığlıklarım

🍷

|Bu hikayenin sesi duyulmayan her kadının sesi olması dileğiyle|

✨

Cesur dudaklarını araladı.

"Evet," dedi. "Nihayet geldi." Son kez yutkunup komut verdi.

"Gel!" diye seslendi gür sesiyle kapının ardındaki kişiye.

Saniyeler sonra açılan kapıyla herkes merakla içeri girecek olan kişiye baktı.

En çok da Cesur baktı. Yüreği yana yana da olsa kafasını kaldırdı. Cemil Soykamer içeri adımladı. Cihan Karakum içeri giren adama baktı ve zaman onun için durdu.

Kısa kumral saçları olan bir adamdı Cemil Soykamer. Kalıplı bir adam olsa da, Cihan kadar değildi. Boyu yine Cihan'dan kısaydı. Kehribar gözleri vardı, insanı delip geçen, yüreğini huzursuz eden. Cihan, karşısındaki adamın gözlerine baktığında ilk bunu hissetti, huzursuzluk.

Cemil Soykamer hiç istemesede elini alnına koyup, tekmil verdi. Karşısında ondan rütbeli insanlar vardı.

"Cemil Soykamer, Bitlis, emret komutanım!"