ARA VERİLDİ. BUNU BİLEREK BAŞLAMANIZI ÖNERİRİM!
Bir kadın düşünün.
Yıllar evvel doğup büyüdüğü yerden, annesinden, babasından, abi bildiği adamlardan ve arkadaşlarından ayrı düşmüş bir kadın...
En kötüsüde bir çiçeğin topraktan koparılması gibi...
Öncelikle bölümü yazarken bir haber gördüm televizyonda. Adam demeye dilim varmayan herif eşi ve çocuğunu dövüyormuş. Bilin bakalım hikayenin sonu nasıl bitiyor? Doğru tahmin, serbest bırakılmış. Lafı sizlere bırakıyorum ama diyecek bir şey de kalmadı ki. Kelimeler kifayetsiz artık.
Neyse, yanlışlarım varsa özür dilerim.
Keyifli okumalar <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Bu hikayenin, sesi duyulmayan her kadının sesi olması dileğiyle.|
2. BÖLÜM
"Geçmişe Dönüş"
🍷
Yandım kor bir ateşte Attılar beni köhne bir eve Yabancı bir adamı koydular önüme Yaktı o adam canımı öfkeli hareleriyle Vurdu bana defalarca o nasırlı elleriyle
✍️
Güç belada olsa yattığım yerden kalktım. Canım acıyordu ama katlanmak zorundaydım.
Şimdi yıkılamazdım.
Bükülen belimi doğrultup yavaş yavaş yürümeye başladım. Hep yaşadığım bir durumdu bu. İlk değildi ama hep ilk günkü gibi acıyordu canım. Ama hangi insan şiddete dayanıklı olurdu ki?
Üstelik kocanız bir askerse.
Asker dediğime bakmayın. Yaptığı mesleğin hakkını zerre kadar vermiyordu. Hangi asker eşini döver, ona tecavüz ederdi ki? Asker dediğin halkını korurdu, milletini korurdu, vatanını korurdu, çocukları korurdu. Oysa Cemil beni bırak bir başkasından korumayı, daha kendinden korumuyordu. Bu kafayla nasıl asker olmuştu, en ufak bir fikrim bile yoktu. Neden kimse onun gerçek yüzünü görmüyordu? Neden kimse onun kötü bir insan olduğunun farkına varmıyordu?
Sorguluyordum ama cevabı biliyordum da, Cemil iyi bir oyuncuydu. İnsanların yanında öyle bir role bürünüyordu ki, beni bile kandıracakraddeye geliyordu. Korkunç bir adamdı ve bir o kadar da tehlikeli.
Ağzımı açıp kesik kesik nefesler almaya başladım. Yüzüm kanlar içinde olduğu için nefes almak oldukça zor geliyordu. Bu halde merdivenleri çıkamayacağımı bildiğimden aşağı kattaki banyoya gitmeye karar verdim.Merdivenleri es geçerken acı hâlâ bedenimi terk etmemişti. Hoş acı bedenimi yıllardır terk etmiyordu ama... Benimki de laftı işte.
