Esaretin Bedeli | Askeri Kurgu (Ara Verildi)

12. BÖLÜM: "Dedikodu"

Selamınhelloooo!

Nabersinizz?? Dilerim ki çok çok iyisinizdir. Belki de kötüsünüz bilemiyorum. Ama her ne yaşıyorsanız üzülün, üzülmeyin demeyeceğim. Fakat sakın güçlü olduğuzu unutmayın. Ağlayın, üzülün, yıpranın, hatta yıkılın ama ertesi gün ayağı kalkmasını, dimdik durmasını da bilin. Sizler güçsünüz, güçlüsünüz sadece farkında değilsiniz :)

Bölüm Şarkısı: HiraiZerdüş - Şu Benim Ağlayan Gönlüm

Sosyal Medya Hesaplarım:

İnstagram: _erzurumluniloya_
Twitter: erzurumluniloyy
Wattpad: erzurumluniloyaa

Sosyal medya hesaplarımdan beni takip etmenizi ve #esaretinbedeli ile ilgili taglerinizi, alıntılarınızı, videolarınızı bekliyorum. Hadi bölüme geçin.

Keyifli okumalarrrr *-*

#geçmişolsuntürkiyem🎗️

🎗️

Karşıdan gelen karı kocaya baktım. Yüzlerinde merak vardı. Neden abi bildiğim adamla kavga ettiğimi, neden bir anda çekip gittiğimi merak ediyorlardı. Lakin etmelerine gerek yoktu. Her şeyin sebebi onlar olduğu gibi, az önce yaşananlarında sebebi onlardı. Ne eksik ne fazla, yalnızca onlardı. Ah, eksik vardı pardon.

Cemil.

O da çektiğim şeylerin başrolünde değil miydi zaten?

Kucağımda uyuyakalan oğlumu sarsmadan ayağı kalktım. Onunla yeni edindiği arkadaşları üzerine konuşmuştuk biraz. Daha doğrusu o anlatmış, ben dinlemiştim. Daha da doğrusu susmuştum. Hoş konuşacak bir ağzım olsa da diyecek sözüm yoktu ki.

Kapının yanında sabırla yanıma gelmelerini beklerken bir iç çektim. Huzursuz hissediyordum, yıllar önce huzuru tattığım bu şehirde huzursuz hissediyordum. Ve ben bu anlamsız huzursuzluğun sebebini merak ediyordum.

Sonunda yanıma geldiklerinde derin bir nefes aldım. Oğlumu bir an önce yatağına yatırmam gerekiyordu.

O kadın "Neden tartıştın Cesur ile? Sana bir şey mi dedi ya da yaptı?" diye sorduğunda umursamaz bakışlarımı ona çevirdim.

Meraklı ve endişeli gözlerle vücudumu tarıyordu.

"Ne o hasar kontrolü mü yapıyorsun?" diye sordum alayla.

Gözlerini kaçırdı. Yanında, sessizce ikimizi izleyen kocasına baktım. Ne hikmetse onunda gözlerinde aynı endişe vardı. Lakin pişmanlıkları gibi endişeleri de umurumda değildi. Ne de olsa o da geç kalınmış bir şeydi.

"Maral eğer bir şey yaptıysa sana söyle lütfen, ben gider konuşurum."

Bu sefer kocası konuşmuştu. Benim babam oluyordu bu adam, değil mi? Beni para karşılığı satan babam. Ne kadar da vefalı...