You really didn't know how much you grew fond of something until they're gone. It's a overrated thing to say but true. It's been 5 days since Calcifer go to Taiwan at kung maka-asta katawan niya ay parang ilang taon na nawala si Calcifer. She don't want to but her body just simply felt limp. Halos iritable din siya, iilang estyudante napag-taasan niya ng boses.
She just miss him but damn. She's not like this toward Gillian before. A ting make her snap out of her reverie.
[Darling. Kakatapos lang ng meeting namin. Things are going smooth and I think I'm gonna be home any moment so no worries. How about you darling? How's school?]
A smile immediately draw on her lips. One thing that has been lifting her mood is Calcifer messages, chats and calls. This past days halos magka-tawagan sila ng binata lalo na tuwing gabi. Surprisingly Calcifer has been telling her everything, by everything kahit pag-poops nito ay sinasabi sakaniya. Kahit may meeting ito ay naka-VC silang dalawa.
Maliban na lang kung may class siya. She's not complaining though she hates VC's but Calcifer is the exception of everything. Hindi niya din naman dine- demand kay Calcifer na gawin nila iyon. Ang binata mismo ang may gusto noon.
[Nothing much. Hiningi ko na ang reviewers sa mga subject teachers mo also may written work kayo saakin.] She hit sent, after a few second she find herself typing a new message. [Okay ka lang ba diyan?] To be honest, she's been feeling anxious lately. Especially with Calcifer mentioning about that nickname of hers, little red balloon.
Pero wala siyang lakas ng loob kausapin ang Mommy niya and besides. It's not like she can. Wala pa rin siyang phone. These past few days ang laptop niya ang gamit niya or ang tablet niya.
[Can I call?]
She can feel her heart fluttering when she read that message. Hindi niya alam kung bakit pero iba talaga epekto nito sakaniya. [Sure. Kung okay lang sayo.] She immediately hit send, it only took Calcifer a minute before he called her. Agad niya itong sinagot. "Hey."
[Hey darling, bakit parang ang tamlay natin. Is something bothering you? Are you feeling sad? Upset?] Sunod-sunod na tanong nito, parang nabahala ito sa tono niya. Umiling siya na para bang nakikita siya ng binata.
"No, I'm fine. I just miss you." Paliit ng paliit ang boses niya. She's shy for some reason but she can't help but be honest, may saltik din siya minsan. Sometimes she's too open and some other times she's too uptight, pero napansin niyang nagiging open na siya sa binata.
[Hmm. I miss you too darling so much, as soon na matapos ako dito uuwi kaagad ako. Huwag nang matamlay. Uuwi ako ngayon. Sige ka.] Malambing biro nito, hindi niya maiwasan matawa. [Why don't you visit Quinn later? Last class mo mamayang 3 diba? I could ask someone to take you there.]
Parang nabuhayan naman siya, lalo na ng maalala niya ang tatlong chikiting na nandoon, siguro mas mabuti na dun lumabas siya keysa naman mag- palambing siya sa binata sa condo. Parang nag-init naman ang pisngi niya ng maalala pinagsasabi niya. In her defense bored siya at na-miss niya ang binata.
Kahit isang gabi pa lang iyon. She's attached at kulang sa tulog. Kasalanan talaga ni Calcifer ito but now that she thinks about it. Calcifer has been very understanding toward her, tinatawan lang nito ang tantrums niya. He knew how to handle her.
"I can manage. " Sagot niya bago inasikaso ang pinagkainan. "Have you eaten na? Sabay tayo." Aya niya bago niya nilapag sa table ang tablet. "Hun, via online ang class ko later sainyo, attend ka? At nga pala kinausap ko mga professor mo. Andito lahat ng missed activities at notes mo sakin. Tulungan kitang gawin lahat ng ito."

YOU ARE READING
I'm yours, Professor (Quadro Series #2)
RomancePlease note, this story is currently unedited and will undergo revisions after the final book of the series.