Bones & All

4.

- Δεν θέλω να γυρίσω σπίτι από τώρα, γκρίνιαξε ο Jimin.

Μα φυσικά είναι μόνο 5μιση το πρωί.

- Κρίμα σου

Τον είδα να κλείνει τα μάτια του και να ακουμπάει το κεφάλι του στο τζάμι του παραθύρου.

- Yoongi...

- Πες το

- Πεινάω... είπε αθόρυβα.

- Τι θες να φας;

- Κάτι, οτιδήποτε απλά πάμε σε παρακαλώ.

Μιλούσε τόσο αδύναμα, με το ζόρι τον άκουγα.

- Jimin είσαι καλά;

- Πεινάω σου λέω γαμώ, φώναξε.

- Κάνε λίγο υπομονή να ανεβάσω τον Taehyung σπίτι σας και έρχομαι εντάξει;

Απλά κούνησε το κεφάλι του και έκλεισε πάλι τα μάτια του.
Ανέβασα τον Tae πάνω βρίζοντας ότι υπάρχει και βάζοντας τον στο κρεβάτι του, τουλάχιστον υπέθεσα ότι ήταν το δικό του, και μετά κατέβηκα πάλι στο αμάξι.

- Πάμε Subway; τον ρώτησα ήρεμα.

Δεν απάντησε οπότε το πήρα σαν ναι και ξεκίνησα να οδηγάω. Με το που φτάσαμε τον βοήθησα να βγει από το αμάξι και μπήκαμε στο μαγαζί.

- Εκεί πάμε, έδειξε με το χέρι του το πιο απομακρυσμένο τραπέζι.

Φουλ κοινωνικοποίηση ε

- Τι θες να σου πάρω;

Κοίταξε για λίγο τον χώρο και μετά τον κατάλογο μπροστά του με μια έκφραση τόσο κενή...

- Ότι θες, α και κάτι να πιω.

- Αρκετά δεν ήπιες δεν νομίζεις; είπα ειρωνικά

- Τι ξες εσύ; Δεν ξες...

Τι λέει γαμω

- Καλά δεν βγάζω άκρη μαζί σου κάτσε εδώ και περίμενε.

Τον είδα που ακούμπησε το κεφάλι του στο τραπέζι κλείνοντας πάλι τα μάτια του. Πήρα δύο σάντουιτς σε εμένα και δύο σε αυτόν με βάση το δικό μου γούστο και να φροντίσει να του αρέσουν.

- Νυστάζεις; τον ρώτησα βάζοντας μπροστά του το φαγητό.

Ανοιγόκλεισε αργά τα μάτια του και πήρε το ένα σάντουιτς στο χέρι του. Έμεινε να το κοιτάει και εγώ έμεινα μαλάκας όταν άρχισε να τρώει τόσο γρήγορα και τόσο λαίμαργα λες και είχε να βάλει φαΐ στο στομα του πόσο καιρό.

- Ε ε χαλάρωσε, του άρπαξα το σάντουιτς και τον κοίταξα σοκαρισμένος.

Με κοιτούσε με κενό βλέμμα

- Δώστο μου, είπε με δυσκολία και άπλωσε το χέρι του μπροστά μου.

- Καταρχάς θα λερωθείς, πήγα να του σηκώσω τα μανίκια της φούτερ του αλλά μου χτύπησε το χέρι. Καλά είναι χαζός;

- Άσε με

- Δεν είχες φάει πριν βγούμε;

- Όχι

- Να γιατί σε χτύπησε έτσι...μην κάνεις μαλακίες, είπα λίγο πιο αυστηρά.

Του έδωσα πίσω το σάντουιτς και όταν τελείωσε και τα δυο είπε ήρεμα «Πάμε να φύγουμε, νυστάζω». Τι και αν εγώ μόλις τελείωνα το πρώτο μου, δεν τον ένοιαξε. Όχι ότι πρόλαβα να παραπονεθώ αφού ο βλάκας είχε ήδη σηκωθεί προσπαθώντας να πάει στο αυτοκίνητο και έκανε δύο βήματα μπροστά και τρία πίσω. Τον βοήθησα πάλι να μπει μέσα και ξεκίνησα να οδηγάω προς το σπίτι του.

- Σου άρεσε; τον ρώτησα

- Μχμ

- Ωραία... κοιμήσου αν θες μέχρι να φτάσουμε.

- Yoongi...

- Λέγε πάλι

- Είσαι ευτυχισμένος;

Σκάλωσα, δεν ήμουν σίγουρος τι να του απαντήσω. Είμαι ευτυχισμένος; Έχω την δουλειά μου, τους ανθρώπους μου και την υγεία μου, βασικοί παράγοντες ώστε να μπορείς να πεις ναι είμαι ευτυχισμένος...αλλά πάντα πίστευα ότι αυτή η ερώτηση έχει περισσότερο βάθος.

- Θα έλεγα ότι είμαι καλά, απάντησα τελικά, εσύ; Είσαι ευτυχισμένος;

Δεν απαντούσε οπότε γύρισα να τον κοιτάξω και είδα ότι είχε κοιμηθεί... καλά δεν σκεφτόμουν και τόση ώρα αν είναι δυνατόν. Ζηλεύω τον Taehyung...ο τυπάς θα είναι στο πέμπτο όνειρο και εγώ προσπαθώ να επικοινωνήσω με τον άχρηστο. Επιτέλους φτάσαμε οπότε τον σκούντηξα απαλά για να ξυπνήσει.

- Φτάσαμε ωραία κοιμωμένη.

- Εσύ δεν μου είπες ότι μπορώ να κοιμηθώ, τι κοροϊδεύεις; είπε και έπεσε πάνω μου, καθώς έβγαινε από το αμάξι.

Άρχισα να τον ψάχνω για τα κλειδιά και όταν τα βρήκα άνοιξα την πόρτα και τον ανέβασα μέχρι το διαμέρισμα τους. Μπήκε μέσα και σωριάστηκε στον καναπέ πέφτοντας κατευθείαν για ύπνο.

- Αυτό ήταν, μονολόγησα κοροϊδευτικά.

Έκανα να φύγω αλλά ένιωσα το χέρι του να με κρατάει και γύρισα να τον κοιτάξω. Φαίνεται τόσο γαλήνιος.

- Μείνε, ψιθύρισε μέσα από τον ύπνο του.

Πήγα και ξάπλωσα στον δίπλα καναπέ. Όχι ότι είχα καμία όρεξη να μείνω απλά ποιος οδηγάει τώρα πάλι. Άντε να δω τι θα θυμάται αύριο...έπρεπε να τους βγάλω βίντεο όταν έκαναν pole dancing. Χαμογέλασα στην σκέψη και με πήρε ο ύπνος.

Χευυ τι γίνεται; βρήκα επιτέλους τον χρόνο να γράψω άλλο ένα κεφάλαιο...ελπίζω πραγματικά να σας αρέσει και να στηρίξετε την ιστορία μου με μια ψήφο. Σας ευχαριστώ και πάλι που την διαβάζετε και feel free να αφήσετε τυχόν σχόλια και παρατηρήσεις. Θα τα ξαναπούμε xoxo♡