Bones & All

34.

- Jimin; ακούω την φωνή της και σηκώνω το βλέμμα μου από το πάτωμα.

Σηκώνομαι αργά από τον καναπέ και την ακολουθώ. Το στομάχι μου δένεται κόμπος όταν βγάζω τα παπούτσια μου και ανεβαίνω στην ζυγαριά. Κλείνω τα μάτια μου. Δεν νομίζω ότι θα μου κάνει καλό να κοιτάξω ούτε το νούμερο ούτε την έκφραση της. Δεν θέλω.

- Εντάξει, λέει γλυκά και κατεβαίνω.

Αφήνω ελεύθερη την ανάσα που τόση ώρα δεν είχα ιδέα ότι κρατούσα και μου χαμογελάει ενώ κάθεται ξανά στην καρέκλα της.

- Είναι πολύ κακό...;

- Είσαι κάτω από το όριο για την ηλικία, το ύψος και το φύλλο σου, λέει κάνοντας μου νόημα να κάτσω πάλι.

Δεν ξέρω γιατί αλλά με ανακούφισε αυτό. Δεν θα έπρεπε νομίζω. Μπλέκω τα δάχτυλα μου μεταξύ τους και χαμηλώνω πάλι το βλέμμα μου. Δεν ξέρω τι να της απαντήσω. Νιώθω όπως την πρώτη φορά που πήγα στον Namjoon. Πάλι κάποιος με έσυρε εδώ και στην προκειμένη ήταν ο Yoongi ο οποίος περιμένει από έξω.

- Βέβαια σου λείπουν βιταμίνες και έχεις χαμηλούς ηλεκτρολύτες.

Κουνάω το κεφάλι μου και καρφώνω ασυναίσθητα τα νύχια στις παλάμες μου.

- Μπορώ να σου κάνω μερικές τυπικές ερωτήσεις;

- Ναι

- Είναι για να βγει επίσημα η διάγνωση οπότε κάποιες ίσως σου φανούν δύσκολες.

- Εντάξει

Ανοίγει μια λευκή σελίδα στο τετράδιο μπροστά της και παίρνει ένα στυλό από το συρτάρι δίπλα. Στραβοκαταπίνω και κοιτάω την κλειστή πόρτα. Θέλω να τελειώνουμε.

- Ανησυχείς περισσότερο από άλλα άτομα του κύκλου σου για το βάρος και το σωματότυπο σου;

- Ναι

- Αποφεύγεις συγκεκριμένες τροφές για άλλους λόγους πέρα από θρησκευτικούς ή αλλεργίες;

- Ναι

- Νιώθεις πως το βάρος σου αντιπροσωπεύει το ποιος είσαι; Δηλαδή ότι είναι αρκετά σημαντική πτυχή της ταυτότητας σου;

- Μερικές φορές. Είναι μεγάλη πτυχή αλλά δεν πιστεύω πάντα πως είναι η μοναδική, λέω και μου χαμογελάει γλυκά.

- Σε τρομάζει το να βάλεις κιλά;

- Ναι...

- Όταν τρως, νιώθεις εκτός ελέγχου;

- Ναι, νιώθω πως κάνω κάτι που δεν πρέπει.

- Έχει τύχει να φας ποτέ μια ποσότητα φαγητού που οι άλλοι μπορεί να θεωρούσαν υπερβολική;