43.

108 10 42
                                    

Κάθομαι στις σκάλες και κοιτάζω την ώρα στο κινητό μου πίνοντας κι άλλο νερό. Κουνάω το πόδι μου νευρικά και βογκάω αφήνωντας κάτω το μισογεμάτο μπουκάλι δίπλα σε ένα άδειο. Έχω άλλα 4 λεπτά στα οποία πρέπει να το τελειώσω πριν μπω μέσα. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και σηκώνομαι παίρνοντας το ξανά στα χέρια μου. Γέρνω πίσω το κεφάλι μου κατεβάζοντας το υπόλοιπο νερό με μεγάλες γουλιες και μετά αφήνω το μπουκάλι να πέσει από το χέρι μου μορφάζοντας. Κοιτάζω την πόρτα λίγο πιο πάνω. Δεν ξέρω αν θα σκάσει πρώτα το στομάχι μου ή η κύστη μου πριν φτάσω.

Χτυπάω το κουδούνι και βλέπω τον χώρο του γραφείου να εμφανίζεται, σιγά σιγά, μπροστά μου καθώς μου ανοίγει η Jessica. Χαμογελάει και μου κάνει νόημα να μπω μέσα. Κάθομαι σε μια καρέκλα απέναντι της μπλέκοντας τα δάχτυλα μου μεταξύ τους. Με ρωτάει πως είμαι, απαντάω καλά. Ξεχνάω να την ρωτήσω πως είναι αυτή, γιατί αλήθεια προσπαθώ να φαίνομαι καλά. Ο Namjoon μπορεί και να με έβριζε. Με ρωτάει κάτι ακόμα, όμως δεν την ακούω.

- Τι είπατε;

- Πως τα πας με το βάζο σου;

- Καλά, είναι δύσκολο αλλά καλά.

- Τι έφαγες σήμερα;

Η ώρα είναι 11 το πρωί.

- Τίποτα...

Νερό

Γνέφει και σηκώνεται πηγαίνοντας προς την ζυγαριά.

- Μπορείς να έρθεις εδώ; ρωτάει γλυκά και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου.

Πιάνω το στομάχι μου καθώς σηκώνομαι και νιώθω όλο το σώμα μου να ιδρώνει όσο την πλησιάζω.

- Πρέπει να βγάλω παπούτσια έτσι;

- Ναι, και ρούχα, λέει και σχεδόν πνίγομαι με το σάλιο μου.

- Τι πράγμα;

- Πρέπει να είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις βαρίδια στις τσέπες σου ή ότι δεν τα έχεις ράψει στο στρίφωμα του παντελονιού σου. Μην αγχώνεσαι, δεν είμαι εδώ ούτε για να κρίνω ούτε για να σε κάνω να νιώσεις άβολα. Είναι περισσότερο πρακτικό, λέει κάνοντας μια γκριμάτσα.

Βγάζω τα παπούτσια μου και ξεκουμπώνω το τζιν μου κατεβάζοντας το. Τραβάω την φούτερ πάνω από το κεφάλι μου και η Jessica μου παίρνει τον σκούφο αφήνωντας τα μαλλιά μου ανακατεμένα. Της δίνω τα ρούχα μου και τα ακουμπάει στην καρέκλα.

- Έπρεπε να τον βγάλετε τόσο απότομα; ρωτάω αμήχανα ενώ περνάω το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά μου σε μια προσπάθεια να τα φτιάξω.

Bones & AllOnde histórias criam vida. Descubra agora