Λίγο πριν το Τελευταίο Καλοκαίρι ( #2 )

8.Κασσανδρα

Κοιτάω γύρω.Σαν να μην πέρασε μια μέρα έτσι;

Ήξερα ότι θα αργούσα αλλά δεν μπορώ να το αποφύγω.Θέλω να το δω.Θέλω να δω το σπίτι μου.

Φτάνω.Και κάπως στεναχωρήθηκα.Κάπως με έπιασε η καρδιά μου.Το σπίτι προφανώς και ήταν ακατοίκητο.Και είχε μια ταμπέλα νοικιάζεται έξω.

Αλλά κανείς δεν μένει.Ποιος θα ήθελε άλλωστε;Όλοι ξέρανε τι ήταν οι γονείς μου.

Φεύγω από εκει για το νεκροταφείο.

Το έμαθα από το Ίντερνετ ότι πέθανε ο μπαμπάς του Σωκράτη.Είχε σχολιάζει μια κοπέλα από το σχολείο μου κάπου και το είδα.

Ο κύριος Μιχάλης μου έδωσε δουλειά και με βοήθησε.Όχι επειδή με πλήρωνε.Όχι στο οικονομικό.Με βοήθησε χωρίς καν να το ξέρει.Μου έδωσε κάτι για να φεύγω από το σπίτι.Να λείπω και άλλο από εκείνη την κόλαση.

Και του είμαι ευγνώμον για αυτό.
Για αυτό ήθελα να έρθω.

Φυσικά ο νους μου είναι σε εναν άνθρωπο μόνο όμως.

Βγάζω το κινητο και την παίρνω αμέσως.Σίγουρα θα είναι καλά αλλά πάλι θέλω να δω.

«Και πολύ άργησες να πάρεις»λεει στην άλλη γραμμή.
«Κυρία Συλια.Πως είναι;»ρωτάω.
«Είναι μια χαρά.Πριν λίγο ξύπνησε.Τώρα της ετοιμάζω τα φρουτα»
Τα λατρεύει τα φρουτα.

«Εσυ έφτασες;Όλα καλά;»ρωτάει.
«Έφτασα ναι.Θα τελειώσω και θα έρθω εντάξει;Δεν θα αργήσω.Θα κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ.»της λέω επειδή δεν μπορώ μακριά της αλλά δεν θέλω και να την φορτώσω στην κυρία Συλια.Όσο καλή και να είναι.

«Με το πάσο σου.Μην βιαστείς.Ξέρεις ότι την λατρεύω την μικρή»λεει αλλά το ξέρω ήδη αυτο.

Η κυρία Συλια είναι η καθαρίστρια στο κομμωτήριο που δουλέυω την τελευταίο καιρό.Και πολύ καλή γυναίκα.Δεν μπορούσε να κανεί παιδί με τον άντρα της έτσι την μικρή την έχει σαν εγγόνι της.

«Δώστε της μια αγκαλια από εμένα μεγάλη.»

Στάματαω στο φανάρι επειδή ήταν κόκκινο και όταν έγινε πράσινο για τους πεζούς άρχισα να περπατάω για να περάσω.

«Θα της δώσω»λέω και με το που το κλείνω όλα έγιναν πολύ γρήγορα.

Μια μηχανή δεν σταμάτησε και σχεδόν έπεσε πάνω μου και τρόμαξα τόσο που έπεσα κάτω.Χωρίς να με πατήσει απλά έπεσα κάτω.

Τρόμαξα.
Παραλιγο...
Παραλίγο....

Καλα το κόκκινο δεν το είδε;