Karşımda daha yeni işimiz var diyerek apar topar çıkan Mirza amca vardı.
-"Hoşgeldiniz buyrun"
Amcam yanımda durmuş içeriye davet ediyordu. Öykü gülmemek için dudaklarını ıssırmış bana bakıyordu. Ben anlamayan bakışlar ile onlara bakıyordum. Hepsi tek tek içeriye girmişti. Savaş bana alttan alttan gülerek gitmiş ardından Polat elinde büyük bir çiçek ve çikolata ile gelmişti. Elime tutuşturduğu çiçeğe baktım.
-"Ne oluyor hemen açıkla bana"-"Güzelim biz işimizi ertelemeyiz sen evlilik teklifini kabul ettin. Bizde bir daha gidip gelmeyelim diye senide isteyelim dedik"
Konuşmasından sonra anlımı öpüp içeriye girmişti.
-"Allahım ben ne günah işledim yarabbim."
Duamı edip elimdeki çiçeği mutfağa bıraktım.
-"Bitanem sakin ol hem bak iyi oldu ikimizde aynı gün istendik."
-"Benim haberim olmayan şeyler beni asla mutlu etmiyor Öykü."
Öykü sinirlendiğimi anlayıp kolumdan tutup mutfaktan çıkarttı.
-"Nerdeler hangi ara kayboldular bak bir süprizi daha kaldıramam ben"
Salonda kimse olmadığı için iyice gerilmiştim.
-"Yenge sakin ol bahçede oturuyorlar hadi gel"
Salondan bahçeye geçtiğimizde sağ taraftaki koltuklarda büyükler oturmuştu. Hangi ara kurulduğunu bilmediğim organizasyon masasının yanında Polat oturuyordu. Bende gidip yanına oturdum. Çaktırmadan elimi tutmaya çalışsada izin vermedim.
-"Umay sinirlisin biliyorum ama sakinleşirmisin hem bak evlilik için ilk adımı attık."
Polat'ın sesiz fısıltısıyla ateş saçan gözlerimi ona çevirdim.
-"Bana bak ÇAKIR sinirliyim bana bulaşma. Evlilik için bir adımı sen attın. Insan banada danışır istemeye gelelimmi diye. Sen kendi kafanda kur ve gerçekleştir bana sorma. Ama bende Gece isem o kahveden bunun acısını çok pis çıkartıcağım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVCI HANIM
General FictionKokusunu soluduğum zaman hayata dayir bir amacımın olduğunu hissetmem normaldi sanırsam. Sonunda müzik sona ermiş ve kimseyi umursamadan gözlerimizi birleştirmiş öylece duruyorduk. -"Bana iyi geliyorsun Umay beni sakinleştiriyorsun yaşamama sebep su...