Wedded by Fate

Chapter 12 Roar

<Sabrina Grace>

Umangat ako ng tingin at tumingin ako sa kanya na luhaan. Mas naiyak ako.

Bakit ba siya nandito? Nakita niya akong umiiyak.

I tried to stop my tears pero mas naluluha lang ako.

Umupo siya sa tabi ko at inaasahan ang sunod niyang ginawa. He suddenly hug me.

Sa yakap niya ay nakaramdaman ako ng karamay.

"Shhh..."

Pakiramdam ko ay naiintindihan niya ako.

"I'm here..." bulong niya habang pinapakalma ako.

"Forgive me If I said something wrong, I'm sorry... stop crying..."

Mas naiiyak ako kasi wala naman siyang sinabi na hindi ko nagustuhan.

Kumalas siya sa pagkakayakap and he cup my both cheeks. He looks at my eyes sincerely and with care.

"I'm sorry... please, stop crying... I hate seeing you crying," parang naiiyak na sabi niya.

He continued to wipe my tears.

"I'm so-sorry," hirap na paumanhin ko.

"Because of me y-you need to take the r-responsibility. H-hindi ko kayo pinagsabay ni J-jaedon. To-totoo ang s-sinasabi.. Ko... n-na nagkamali ako ng kwarto," paliwanag ko sa gitna ng hikbi, iyak at hagulgol.

"So-so-sorry..."

"Shhh. it's okay," mahinahon na sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko. Malapit ang mukha namin sa isa't isa.

"Na-nagsasabi ako ng totoo. K-kung hindi lang a-ako naging m-malandi... ay hindi ako mabubuntis... nakakahiya ako k-ka-kasi nagpa... buntis ako sa-sayo," hindi ko alam kung naiintindihan niya ako dahil sinusubukan ko magpaliwanag sa gitna ng iyak.

"You don't have to say anything... shhh. I know what's in your heart."

Parang may humaplos sa puso ko dahil sa sinabi niya. Nakaramdam ako na meron ako isang kaibigan. Isang tao na pwede ko pagsabihan ng mga nararamdaman ko.

"It's also my fault. Stop blaming yourself, Sabrina. Understood?" Pagpapaintindi niya sa akin.

"It's not a big deal if I got responsibility. I don't care if I get married. You're like my sister, remember?"

Tumango ako sa sinabi niya.

"Now, I want you to stop thinking unnecessary things. We're already in this situation. We're married. Think of the present. We couldn't undo what happened in the past. The most important thing is the present," pagpapaintidi niya sa akin.

"P-p-pero s-si Jaedon..."

Kioz close his eyes tightly.

"Can you not think about him?"

I was about to say something again when he spoke.

"I know you love him so much. Sabrina, you have to love yourself before love someone else," matigas na sabi niya.

Umiling ako.

"Hindi! Si Jaedon lang ang gusto ko!" Sigaw ko.

"Jaedon have a girlfriend."

Tumigil ang mundo ko sa sinabi niya.

I was about to say na hindi ako naniniwala, na nagsisinungaling lang siya.

"That's why he was using you, and you step on his ego and pride when you announce that you're pregnant... with my child. Jaedon is hiding his girlfriend for an unknown reason."

"Hindi ako na-naniniwala sa mga sinasabi mo.. sinisira mo lang s-siya sa akin!" Sigaw ko sa kanya at tinulak ko siya.

"Liar!" Sigaw ko sa kanya.

Umigting ang panga niya.

"What the hell did you saw to Jaedon's? Huh! He is a piece of shit and you fucking chase him for more than one decade! Are you insan Sabrina? huh! You're the most stupid woman that I've met!" Sigaw niya at nakayukom ang kanyang kamao.

Natakot ako sa pagsigaw niya at the same time ay nasaktan ako sa mga sinabi niya.

"I decided na si Jaedon lang ang gugustuhin ko for life! Siya ang pince charming ko!" Sigaw ko sa kanya.

"But he is seeing you as his toy! When are you going to wake up from your delusional huh! You're hoping for nothing! You are his fucking option why you can't realize that, huh!"

Mukhang nawalan na din ng pasensya sa akin si Kioz. Pang ilan na ba namin na away ito?

"You are always fucking mentioning Jaedon's name! It irritates the hell out of me!"

Natatakot na ako sa kanya. Mukha na siyang makakapanakit dahil sa galit niya.

"What you have feel for him is just a infatuation! Wake up form your stupidness!" Galit na sabi niya at lumabas ng kwarto ko. Napatalon ako sa gulat dahil sa malakas na pagsara niya ng pinto. Para niyang sisirain iyung strawberry door ko.

Sumigaw ako dahil sa inis at galit.

Wala ba talagang nakaka intindi sa akin?

Niyakap ko ang mga tuhod ko.

Nagalit ko na naman si Kioz.

Lumipas ang lunch at walang Kioz na bumalik sa kwarto ko, marahil ay pumasok na siya sa kumpanya. Afternoon na umiiyak pa rin ako. Mugto na ang mga mata ko.

May narinig ako na katok sa kwarto.