Wedded by Fate

Chapter 45 tampo

<Sabrina Grace>

Nakatingin ako sa nails ko habang nakikinig ako kay Kyo.

Meron siyang kausap sa phone niya at pinapagalitan niya.

"Why the hell they let my wife go in hiking?!" Galit na tanong ni Kyo.

"I'll fucking close that shitty agency! My wife is pregnant and yet you let her go on hiking?"

I feel sorry sa taong pinapagalitan ni Kyo.

"I'll fucking sue the man who let my wife do it! Muntik ng mamatay ang anak ko, don't you notice that she's fucking pregnant, huh!" Galit na galit na sigaw ni Kyo.

Tumingin ako sa kanya at nakatingin siya sa labas habang mahigpit ang pagkakahawak niya sa phone niya, lumitaw ang mga veins niya sa kanyang kamao at galit ang kanyang mukha.

I saw his wedding ring and it suit his finger.

"I'll fucking sue you for letting my wife!"

Kasalanan ko naman, eh. May nadadamay na tao dahil sa katigasan ng ulo ko. I feel bad for him.

"Putangina! Pasalamat kayo hindi namatay ang anak ko, kung hindi, lahat kayo ay sisiguraduhin ko na hindi kayo makakalabas sa kulungan!" Pananakot ni Kyo sa kausap niya.

Kausap niya iyung government agency na nag let sa akin na mag hiking ako.

Our child isn't born yet and he's so protective towards her.

"What! How the hell you didn't know that she's not pregnant? Are you fucking blind or stupid!"

I bit my lower lip.

I feel guilty.

Kanina pa pinapagalitan ni Kyo ang kausap niya.

Hindi naman kasi halata na malaki ang tiyan ko, I have small baby bump and sinadya ko na hindi maging obvious na buntis ako.

I didn't know na hindi magiging maganda ang pag hike ko.

"Fucking bullshit reason!" Galit na sabi ni Kyo at pinatay ang phone.

Kyo dialed dial another number again at mabilis na sumagot ang kabilang linya.

"I want you to bring to jail an agency, make the move now!" Galit na utos ni Kyo.

Nakasandal ako sa kama habang nakatingin sa kanya at nakikinig.

Merong sinagot ang sa kabilang linya at hindi na sumagot si Kyo at pinatay niya ang tawag. Tumingin siya sa akin at malakas na binato niya ang kanyang phone sa sofa.

Natatakot ako sa kanya.

Kanina, pagdating niya sa happy smile hospital ay galit na siya, hanggang sa makauwi na kami ay galit pa rin siya.

Nag-iwas ako ng tingin.

Naramdaman ko na umupo siya sa upuan na nasa beside bed.

I look at him at tahimik lang siyang nakatingin sa akin.

Natatakot ako magsalita.

"What did I told you this morning?" Matigas at malamig na tanong niya sa akin.

Tumingin ako sa kanya na naiiyak, nangingilid na ang luha ko. Natatakot ako na pagalitan niya, sobrang natatakot ako.

"Are you thinking, Sabrina Grace Harrington, huh?"

Seryoso ang kanyang boses. Walang expression ang kanyang face.

"Aren't you using your mind?"

I feel insulted by his question.